"Σήμερα κηδεύουμε ἅγιον"!..

"Σήμερα κηδεύουμε ἅγιον"!..

Δ Ο Ξ Α  Τ Ω  Θ Ε Ω !!!

-Φίλες καί Φίλοι,

«Θαυμαστός ὁ Θεός, ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ»!

Τήν Τρίτη 14ην Ἰουνίου 2022, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, προέβη στην Αγιοκατάταξη τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἀνανίου Λαμπαρδῆ, Μητροπολιτου Λακεδαιμονίας καί τοῦ Ὁσίου Βησσαρίονος τοῦ Ἀγαθωνίτου, κατόπιν εἰσηγήσεως τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς.

Ὁ Ἀρχιερεύς Ἅγιος Ἐθνοϊερομάρτυς Ἀνανίας Λαμπάρδης, κατά κόσμον Ἀναστάσιος, ἐγεννήθη στήν Δημητσάνα τῆς Ἀρκαδίας. Οἱ γονείς του ήσαν εύποροι και περιώνυμοι. Ὁ πατήρ του προύχων Στασινός της Άκοβας και η μητήρ του από την οικογένεια Λαμπάρδη ή Λαμπαρδοπούλου της Δημητσάνας. Ο Αναστάσιος έλαβε την εγκύκλιον εκπαίδευση στην Ιεράν Μονή Φιλοσόφου, στό φαράγγι τοῦ Λουσίου ποταμοῦ. Εἶχεν ιερατικήν κλήση καί κλίση και το 1741 ανεδείχθη Επίσκοπος Καρυουπόλεως εἰς τήν Μάνη. Το 1747 ανέλαβε Αρχιεπίσκοπος Δημητσάνης. Ἦτο ανεξάρτητος Αρχιεπισκοπή τότε. Μετ’ ου πολύ, το 1750 απεβίωσε ο Μητροπολίτης Λακεδαιμονίας Παρθένιος Καλημέρης και ο Αρχιεπίσκοπος Δημητσάνης περιέλαβε και την Επισκοπήν Δημητσάνης στο ποίμνιο του. Λόγω της καταγωγής του, είχε σημαντικήν επιρροή στην πολιτικήν ἡγεσία τοῦ τόπου κι έφθασε στο αξίωμα του Μοραγιάνη δηλαδή «Αγιάνης» του Μωριά. Στο αξίωμα αυτό έφθαναν τα ανώτερα στελέχη της τοπικής Αυτοδιοικήσεως, τα πρόσωπα οἰκογενειών των προυχόντων της περιοχής. Με αυτήν την ιδιότητα, ο Αρχιεπίσκοπος Ανανίας συνετέλεσε στήν διοργάνωση τοῦ απελευθερωτικού κινήματος. Ένα παράδειγμα των εμπνευσμένων δράσεών του, ήτο ἡ με τήν μορφήν οικιακής βιοτεχνίας ίδρυση μπαρουτόμυλων στήν Δημητσάνα. Αὐτοί τροφοδότησαν την ἑλληνικήν Επανάστασιν. Ακόμη, κατεσκεύασε στήν Δημητσάναν υδραγωγείο, στο οποίον αργότερα έδόθη το τοπωνύμιον «Βρύση τοῦ Δεσπότη». Ἐξεχούσης σημασίας ήτο και η δημιουργία "δικτύου" Ιερέων, οι οποίοι παραλλήλως πρός τα λειτουργικά τους καθήκοντα, παρακολουθούσαν τις εξελίξεις της Επαναστάσεως και ποικιλοτρόπως βοηθούσαν στην έκβασή της.

Με τους έξυπνους χειρισμούς του συνέβαλε στην παραμονή του βεζύρη της Πελοποννήσου Τοπάλ Οσουμάν πασά, παρ’ όλα τα παράπονα που έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη για τήν δράση του, για τον ήπιον χαρακτήρα του, στοιχεία που δεν εξυπηρετούσαν καθόλου την ὀθωμανική πλευρά, ενώ ταυτοχρόνως βοηθούσε τους υποδουλωμένους Έλληνες. Η κίνησή του αυτή έμεινεν ενεργός επί διετία και ο βεζύρης Τοπάλ Οσουμάν αντεκατεστάθη από τον αυστηρόν Χαμζά πασά, κίνηση για την οποίαν ενοχοποιήθη ο Αρχιεπίσκοπος Ανανίας και άλλοι τέσσαρες ἐπίτροποι της  πόλεως. Εξεδόθη φιρμάνι που τους οδηγούσε στο απόσπασμα. Το 1764 απηγχονίσθησαν οι Δεληγιάννης, Ζαΐμης, Κρεββατάς καί Νοταράς, τους οποίους ενετόπισαν εἰς την Δημητσάναν. Ο Αρχιεπίσκοπος όμως έλειπε στήν Μάνη και για τήν σύλληψή του στάλθηκαν 150 ιππείς, γεγονός το οποίο με μυστικόν τρόπον έμαθεν. Φθάνοντας εἰς τήν Μάνην, οι ἱππείς, ήλθαν αντιμέτωποι με αρκετούς Μανιάτες και κατοίκους της Δημητσάνας, με τους οποίους αντάλλασσαν πυρά για εννέα μέρες, ώσπου να εξαντληθούν τα πολεμοφόδιά τους. Κάποιοι έπεσαν στην μάχη και κάποιοι διέφυγαν, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ανανίας περέμεινε προσευχόμενος και προετοιμάζετο για την τελικήν έκβαση της μάχης. Έφθασαν οι Ὀθωμανοί κοντά του, τους οποίους αντιμετώπισε με νηφαλιότητα. Ζήτησε λίγο χρόνο καί κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και τον αποκεφάλισαν εντός του Ιερού Ναού. Οι στρατιῶτες επέστρεψαν στον βεζύρη, κρατώντας ως λάφυρο το κεφάλι του, ενώ το Ιερό Λείψανό του ενεταφιάσθη στον Μυστρά. Μαζί με τον Αρχιεπίσκοπον Ανανίαν, εξετελέσθη και ο δραγουμάνος «μοραγιάνης» στις 15 Απριλίου 1764.

Ἐ μ μ α ν ο υ ή λ  Μ ε λ ι ν ό ς

Θεολόγος Συγγραφεύς

Διευθυντής τῆς Βιβλιοθήκης

τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου

τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος

e-mail: ManolisMelinos@gmail.com

http//: www.manolismelinos.com