16 Αυγούστου - Πριν από 7 χρόνια, ο ηγούμενος Μωυσής (Καϊτούροφ) πέθανε στον Κύριο /09/06/1960 - 16/08/2017/
Το 1990, έχοντας χειροτονηθεί ιερέας, ο πατέρας Μωυσής άρχισε να δημιουργεί με ζήλο πνευματική ζωή στο χωριό του, Nizhneye Kolchurino, επισκοπή ChistopolΜητρόπολη Ταταρστάν, έχοντας χτίσει με δικά του χρήματα την Εκκλησία της εικόνας του Καζάν της Θεοτόκου, όπου υπηρέτησε ως πρύτανης.
Γύρω από τον ιερέα μαζεύτηκε μια μικρή κοινότητα ηλικιωμένων μοναχών, η οποία άρχισε να μένει στο ναό και να εκκλησιάζεται, βοηθώντας τον πατέρα Μωυσή. Στη συνέχεια, ο πατέρας Μωυσής ενίσχυσε τη μητέρα του στον μοναχισμό με το όνομα Ζιππορά.
Στις πατρονικές γιορτές, ο πατέρας Μωυσής οργάνωσε μια θρησκευτική πομπή στο χωριό με την σεβαστή εικόνα του Καζάν της Μητέρας του Θεού. Όχι μόνο ντόπιοι, αλλά και πιστοί από τη Μόσχα, το Καζάν και το Nizhnekamsk συγκεντρώθηκαν για αυτούς τους εορτασμούς.
Λόγω του μικρού του μεγέθους, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου δεν μπορεί πλέον να φιλοξενήσει όλους. Στη συνέχεια, ο ιερέας, μαζί με τη μητέρα του, δώρισε τις προσωπικές του οικονομίες για να θέσει τα θεμέλια μιας πλινθόκτιστης εκκλησίας προς τιμήν της εικόνας του Καζάν της Θεοτόκου. Δεν υπήρχαν άλλα κεφάλαια για την κατασκευή.
Ο Θεός δεν ατίμασε την πίστη του δούλου Του. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στους Αγίους Τόπους, ο πατέρας Μωυσής συνάντησε προσκυνητές από τη Μόσχα που έγιναν πνευματικά του παιδιά και ευεργέτες της ανέγερσης ενός νέου ναού.
Με τη χάρη του Θεού ανεγέρθηκε ο ναός, τοποθετήθηκε πολυεπίπεδο τέμπλο, εξοπλισμένο με τα απαραίτητα σκεύη και όμορφα διακοσμημένο με αγιογραφίες και αρχαίες αναστηλωμένες εικόνες.
Για να φιλοξενήσει ντόπιες καλόγριες και επισκέπτες προσκυνητές, ο ιερέας έχτισε ένα κτίριο κελιών με μια μεγάλη τραπεζαρία και μια οικιακή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, σύμφωνα με το πρότυπο της αθωνικής παράκλησης.
Με τις προσπάθειες του π. Μωυσή ανεγέρθηκε επίσης ναός-παρεκκλήσι προς τιμήν όλων των αγίων στο νεκροταφείο του χωριού.
Ο κλήρος γιόρτασε το έργο του Πατέρα με βραβεία και πρόσθετες υπεύθυνες υπακοές: ανυψώθηκε στο βαθμό του ηγουμένου, εκπλήρωσε την υπακοή του κοσμήτορα και στα τελευταία χρόνια της ζωής του δέχτηκε την ομολογία από τον κλήρο της επισκοπής.
Φροντίζοντας αρκετούς οικισμούς της περιοχής, ο πατέρας Μωυσής έγινε ευρέως γνωστός για τον ασκητικό τρόπο ζωής του, δίνοντας το παράδειγμα ενός καλού ποιμένα που πήγε ο ίδιος στον Χριστό και οδήγησε άλλους κοντά Του.
Ο πατέρας αγαπούσε πολύ τη Μητέρα του Θεού. Γι' αυτό πιθανώς η ψυχή του ήταν τόσο ανυπόμονη να πάει σε δύο μέρη της γης - στο Άγιο Όρος, το οποίο επισκέφτηκε πολλές φορές και περπάτησε σε όλα τα μοναστήρια, και στο Ντιβέεβο, όπου τον γνώρισαν και τον αγάπησαν οι μοναχές.
Ιδιαίτερα σεβαστοί άγιοι για τον Πατέρα Μωυσή ήταν ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο μάρτυς Αβραάμ της Βουλγαρίας και η μακαρία Ματρώνα της Μόσχας, στην οποία απευθύνθηκε για βοήθεια σε πνευματικές και καθημερινές ανάγκες.
Όμως η σωτηρία δεν γίνεται χωρίς προσωπικό Γολγοθά, και μια τέτοια σταύρωση για τον πατέρα Μωυσή ήταν η παραιτημένη μεταφορά του καρκίνου για πέντε χρόνια.
Όμως, ακόμη και ενώ βρισκόταν στο Ογκολογικό Κέντρο της Μόσχας, ο πατέρας Μωυσής έδειξε τη χριστιανική του αγάπη, άρχισε να φροντίζει το ιατρικό προσωπικό και τους ασθενείς και αφιέρωσε το τμήμα όπου νοσηλευόταν.
Η δύναμή του λιγόστευε, αλλά ο πατέρας Μωυσής ανέλαβε την κατασκευή ενός νέου πολυεπίπεδου καμπαναριού στην εκκλησία του Καζάν. Με τη βοήθεια του Θεού, η κατασκευή ολοκληρώθηκε με επιτυχία, και μια ειδικά αγορασμένη καμπάνα ευαγγελίου υψώθηκε στο καμπαναριό.
Η αρρώστια έκανε το τίμημα και ο ιερέας ξεθώριασε ήσυχα. Λίγο πριν από το θάνατό του, έχοντας αποδεχτεί το μεγάλο σχήμα, αφιερώνοντας σχεδόν τη μισή του ζωή στην υπηρεσία του Θεού, μετέχοντας καθημερινά στα Ιερά Μυστήρια του Χριστού, ο πατέρας Μωυσής παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό, στον οποίο η ψυχή του αγωνιζόταν όλη του τη ζωή.
Λίγο πριν πεθάνει έδωσε την τελευταία του οδηγία στα πνευματικά του παιδιά. «Προσευχήσου, προσευχήσου και ταπείνωσε τον εαυτό σου», ήταν τα τελευταία λόγια του ταπεινού σχήματος μοναχού.
Πέθανε σε ηλικία 57 ετών μετά από μακρά ασθένεια. Τάφηκε πίσω από το βωμό της γενέτειράς του εκκλησίας.
Το 1990, έχοντας χειροτονηθεί ιερέας, ο πατέρας Μωυσής άρχισε να δημιουργεί με ζήλο πνευματική ζωή στο χωριό του, Nizhneye Kolchurino, επισκοπή ChistopolΜητρόπολη Ταταρστάν, έχοντας χτίσει με δικά του χρήματα την Εκκλησία της εικόνας του Καζάν της Θεοτόκου, όπου υπηρέτησε ως πρύτανης.
Γύρω από τον ιερέα μαζεύτηκε μια μικρή κοινότητα ηλικιωμένων μοναχών, η οποία άρχισε να μένει στο ναό και να εκκλησιάζεται, βοηθώντας τον πατέρα Μωυσή. Στη συνέχεια, ο πατέρας Μωυσής ενίσχυσε τη μητέρα του στον μοναχισμό με το όνομα Ζιππορά.
Στις πατρονικές γιορτές, ο πατέρας Μωυσής οργάνωσε μια θρησκευτική πομπή στο χωριό με την σεβαστή εικόνα του Καζάν της Μητέρας του Θεού. Όχι μόνο ντόπιοι, αλλά και πιστοί από τη Μόσχα, το Καζάν και το Nizhnekamsk συγκεντρώθηκαν για αυτούς τους εορτασμούς.
Λόγω του μικρού του μεγέθους, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου δεν μπορεί πλέον να φιλοξενήσει όλους. Στη συνέχεια, ο ιερέας, μαζί με τη μητέρα του, δώρισε τις προσωπικές του οικονομίες για να θέσει τα θεμέλια μιας πλινθόκτιστης εκκλησίας προς τιμήν της εικόνας του Καζάν της Θεοτόκου. Δεν υπήρχαν άλλα κεφάλαια για την κατασκευή.
Ο Θεός δεν ατίμασε την πίστη του δούλου Του. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στους Αγίους Τόπους, ο πατέρας Μωυσής συνάντησε προσκυνητές από τη Μόσχα που έγιναν πνευματικά του παιδιά και ευεργέτες της ανέγερσης ενός νέου ναού.
Με τη χάρη του Θεού ανεγέρθηκε ο ναός, τοποθετήθηκε πολυεπίπεδο τέμπλο, εξοπλισμένο με τα απαραίτητα σκεύη και όμορφα διακοσμημένο με αγιογραφίες και αρχαίες αναστηλωμένες εικόνες.
Για να φιλοξενήσει ντόπιες καλόγριες και επισκέπτες προσκυνητές, ο ιερέας έχτισε ένα κτίριο κελιών με μια μεγάλη τραπεζαρία και μια οικιακή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, σύμφωνα με το πρότυπο της αθωνικής παράκλησης.
Με τις προσπάθειες του π. Μωυσή ανεγέρθηκε επίσης ναός-παρεκκλήσι προς τιμήν όλων των αγίων στο νεκροταφείο του χωριού.
Ο κλήρος γιόρτασε το έργο του Πατέρα με βραβεία και πρόσθετες υπεύθυνες υπακοές: ανυψώθηκε στο βαθμό του ηγουμένου, εκπλήρωσε την υπακοή του κοσμήτορα και στα τελευταία χρόνια της ζωής του δέχτηκε την ομολογία από τον κλήρο της επισκοπής.
Φροντίζοντας αρκετούς οικισμούς της περιοχής, ο πατέρας Μωυσής έγινε ευρέως γνωστός για τον ασκητικό τρόπο ζωής του, δίνοντας το παράδειγμα ενός καλού ποιμένα που πήγε ο ίδιος στον Χριστό και οδήγησε άλλους κοντά Του.
Ο πατέρας αγαπούσε πολύ τη Μητέρα του Θεού. Γι' αυτό πιθανώς η ψυχή του ήταν τόσο ανυπόμονη να πάει σε δύο μέρη της γης - στο Άγιο Όρος, το οποίο επισκέφτηκε πολλές φορές και περπάτησε σε όλα τα μοναστήρια, και στο Ντιβέεβο, όπου τον γνώρισαν και τον αγάπησαν οι μοναχές.
Ιδιαίτερα σεβαστοί άγιοι για τον Πατέρα Μωυσή ήταν ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο μάρτυς Αβραάμ της Βουλγαρίας και η μακαρία Ματρώνα της Μόσχας, στην οποία απευθύνθηκε για βοήθεια σε πνευματικές και καθημερινές ανάγκες.
Όμως η σωτηρία δεν γίνεται χωρίς προσωπικό Γολγοθά, και μια τέτοια σταύρωση για τον πατέρα Μωυσή ήταν η παραιτημένη μεταφορά του καρκίνου για πέντε χρόνια.
Όμως, ακόμη και ενώ βρισκόταν στο Ογκολογικό Κέντρο της Μόσχας, ο πατέρας Μωυσής έδειξε τη χριστιανική του αγάπη, άρχισε να φροντίζει το ιατρικό προσωπικό και τους ασθενείς και αφιέρωσε το τμήμα όπου νοσηλευόταν.
Η δύναμή του λιγόστευε, αλλά ο πατέρας Μωυσής ανέλαβε την κατασκευή ενός νέου πολυεπίπεδου καμπαναριού στην εκκλησία του Καζάν. Με τη βοήθεια του Θεού, η κατασκευή ολοκληρώθηκε με επιτυχία, και μια ειδικά αγορασμένη καμπάνα ευαγγελίου υψώθηκε στο καμπαναριό.
Η αρρώστια έκανε το τίμημα και ο ιερέας ξεθώριασε ήσυχα. Λίγο πριν από το θάνατό του, έχοντας αποδεχτεί το μεγάλο σχήμα, αφιερώνοντας σχεδόν τη μισή του ζωή στην υπηρεσία του Θεού, μετέχοντας καθημερινά στα Ιερά Μυστήρια του Χριστού, ο πατέρας Μωυσής παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό, στον οποίο η ψυχή του αγωνιζόταν όλη του τη ζωή.
Λίγο πριν πεθάνει έδωσε την τελευταία του οδηγία στα πνευματικά του παιδιά. «Προσευχήσου, προσευχήσου και ταπείνωσε τον εαυτό σου», ήταν τα τελευταία λόγια του ταπεινού σχήματος μοναχού.
Πέθανε σε ηλικία 57 ετών μετά από μακρά ασθένεια. Τάφηκε πίσω από το βωμό της γενέτειράς του εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου