Ο π. Παναγιώτης Τσιώλης “διάβασε” τη σκέψη ενός πιστού.

Ο π. Παναγιώτης Τσιώλης “διάβασε” τη σκέψη ενός πιστού.

Ὁ Τιμόθεος στη συνέχεια πῆρε τὸ λόγο καὶ εἶπε: «Ὁ παππούλης τὰ ἔβλεπε ὅλα. Προσφάτως εἶχα μεταβεῖ στὸ Μεσολόγγι γιὰ ἐργασία. Κάποιος κύριος ποὺ ἄκουσε ὅτι ἤμουν ἀπὸ τὸ Τρίδενδρο τῶν Ἁγράφων μὲ πλησίασε καὶ μὲ ρώτησε ἂν γνώριζα τὸν π. Παναγιώτη. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ τὸν γνώριζα, τοῦ ἀπάντησα. «Εγώ πήγαινα τακτικά στὸν παππούλη», μοῦ εἶπε καὶ ἄρχισε νὰ ἐξιστορεῖ πὼς συνδέθηκε μαζί του. «Μαζὶ μὲ ἕνα φίλο μου βρεθήκαμε στο ναό τοῦ Προφήτη Ηλία στὸ Τρίδενδρο, όπου λειτουργοῦσε ὁ γέροντας. Δὲν εἶχε πολύ κόσμο. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας σκεφτόμουν πὼς ἔφυγα ξαφνικά ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι καὶ δὲν εἶπα σὲ κάποιον νὰ μετακινήσει τὸ κανόνι τοῦ ποτίσματος.

Στὸ μυαλό μου εἶχε κολλήσει αὐτὴ ἡ σκέψη, γεγονὸς ποὺ μὲ ἔκανε νὰ μὴν παρακολουθῶ τὴ Θεία Λειτουργία. Ὁ π. Παναγιώτης κάποια στιγμή βγαίνει στὴν Ωραία Πύλη καὶ λέει. «Ὅταν ἐρχόμαστε στὴ Θεία Λειτουργία καλὸ εἶναι νὰ συμμετέχουμε ψυχὴ καὶ σώματι καὶ νὰ μὴν ἀφήνουν τὶς σκέψεις νὰ μᾶς μεταφέρουν ἀπὸ ἐδῶ κι ἀπὸ ἐκεῖ. Ἔ! καὶ κάποιος χριστιανὸς τότε θὰ βρεθεῖ γιὰ νὰ ἀλλάξει τὸ κανόνι τοῦ ποτίσματος πρόσθεσε ρίχνοντας μία διεισδυτικὴ ματιὰ σὲ μένα. Εἶχε διαβάσει τὴ σκέψη μου. Ἀπό τότε φρόντιζα καὶ ἀνέβαινα πολύ συχνά. Ὁ πνευματικός μοῦ ἀποκάλυψε πὼς μόνο οἱ Ἅγιοι μποροῦν καὶ διαβάζουν τὴ σκέψη».

Πηγή: “Στύλος Ορθοδοξίας” αρ. φύλλου 266, σελ. 14-15