Η αληθινή προσευχή που μας ενώνει με τον Ύψιστο δεν είναι τίποτα άλλο από φως και δύναμη που κατεβαίνει σε εμάς από τον ουρανό. Στην ουσία της υπερβαίνει το επίπεδο της ύπαρξής μας. ... Η αληθινή προσευχή στον αληθινό Θεό είναι επαφή με το Θείο Πνεύμα που προσεύχεται μέσα μας.
Το Πνεύμα μας δίνει να γνωρίσουμε τον Θεό.
Το Πνεύμα έλκει το πνεύμα μας στην ενατένιση της αιωνιότητας.
Όπως η χάρη που κατεβαίνει από ψηλά, η πράξη της προσευχής είναι υπερβολική για τη γήινη φύση μας και έτσι το θνητό μας σώμα, ανίκανο να ανέλθει στην πνευματική σφαίρα, αντιστέκεται.
Ο νους αντιστέκεται επειδή είναι ανίκανος να χωρέσει το άπειρο, κλονίζεται από αμφιβολίες και απορρίπτει όλα όσα ξεπερνούν την κατανόησή του.
Το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζω είναι ανταγωνιστικό στην προσευχή - έχει οργανώσει τη ζωή με άλλους στόχους διαμετρικά αντίθετους από την προσευχή. Τα εχθρικά πνεύματα δεν μπορούν να αντέξουν την προσευχή.
Αλλά η προσευχή από μόνη της μπορεί να αποκαταστήσει τον κτιστό κόσμο από την πτώση του, ξεπερνώντας τη στασιμότητα και την αδράνεια του, μέσω μιας ισχυρής προσπάθειας του πνεύματός μας να ακολουθήσει τις εντολές του Χριστού.
— Απόσπασμα από: Περί Προσευχής • Προσευχή — Μια αέναα νέα Δημιουργία (σελ. 11-12) • Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος (Ζαχάρωφ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου