Μιὰ μέρα εἶχα πάει σ' ἕνα σπίτι κι ἔβλεπα στὴν τηλεόραση εἰδήσεις. Βλέπαν οἱ ἄνθρωποι, ἔβλεπα κι ἐγώ. Κάτσε νὰ ἰδῶ. πῶς τὰ εἶπαν τὰ πράγματα... Λέω, πάει τώρα, χανόμαστε! γιὰ νὰ βγῶ ἔξω νὰ φύγω. καὶ βγαίνοντας ἔξω, ἦσαν ἀλλιῶς τὰ πράγματα. Ὑπῆρχε ἡσυχία, ὑπῆρχε ἠρεμία... Πάει, μᾶς τρελάνανε. νὰ κάτσεις μερικὲς φορὲς καὶ ν' ἀκούσεις, πάει, θὰ σοῦ στρίψει. καὶ νὰ λὲς μετά, τὶ γίνεται ἐδῶ πέρα; ἡ λεγόμενη παραπληροφόρηση. πού σήμερα μὲ ὅλα τὰ μέσα ἀφειδῶς προσφέρεται. Γι' αὐτὸ μὴ βάνουμε αὐτί εὔκολα. Περισσότερο ἂς προσευχόμεθα στὸ Θεό, τὸν Πατέρα μας, νὰ προστατεύει καὶ τὴν πατρίδα μας, αὐτὴ τὴν ἔνδοξη καὶ ὀρθόδοξη.
Γέροντας Ἀνανίας Κουστένης+
Φῶς ταῖς τρίβοις μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου