💌… Αναμνήσεις του π. Ευθυμίου…💌
🥺... Είχα μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οικογένειά μου: Ανακάλυψα ότι ο σύζυγός μου έκανε χρήση ναρκωτικών. Και κανείς δεν μπορούσε να με βοηθήσει.
Αλλά αποδείχθηκε ότι μια μέρα είδα μια εκπομπή για την Όπτινα Πούστιν και ήθελα πολύ να πάω εκεί. Και πίστευα ότι αυτό το ταξίδι θα με βοηθούσε.
🙏Το πρόβλημα ήταν πώς να πείσω τον άντρα μου να πάει εκεί. Προσπάθησα να τον πείσω για πολλή ώρα και στο τέλος συμφώνησε. Και όταν την πρώτη μέρα αποφασίσαμε να πάμε στο ασκητήριο, είδαμε δύο μοναχούς να περπατούν, και ο ένας από αυτούς ήταν ο πατέρας Ευθύμιος (το όνομά του το μάθαμε αργότερα).
☦️Καθώς περνούσε, απομακρυνθήκαμε από το μονοπάτι για να τον αφήσουμε να περάσει, και σταμάτησε και μας κοίταξε με ένα πολύ καχύποπτο βλέμμα, έκανε τον σταυρό του και είπε: «Ενώ τα πόδια μου μπορούν να περπατήσουν, πρέπει να πάω στην εκκλησία» και συνέχισε να περπατάει.
Αλλά όπως μου είπε αργότερα ο σύζυγός μου, το βλέμμα του διαπέρασε την καρδιά του. Τότε πλησίασα προσωπικά τον πατέρα Ευθύμιο, αλλά δεν μπορούσα να του πω τίποτα - του ζήτησα μόνο να προσευχηθεί για τον σύζυγό μου. Και ένιωθα ότι γνώριζε το πρόβλημά μου.
♥️Μετά - ξέρετε, ο άντρας μου, όταν γυρίζαμε σπίτι, θυμόταν συνέχεια τον πατέρα Ευθύμιο και το τότε βλέμμα του, και μετά από αυτό συνέβη ένα πραγματικό θαύμα!! Ο άντρας μου άρχισε να αλλάζει μπροστά στα μάτια μας, πηγαίνει στην εκκλησία και κοινωνεί, τώρα ζει μια εντελώς διαφορετική ζωή.
♥️Και πιστεύω ότι αυτό συνέβη μόνο χάρη στις προσευχές του Πατέρα Ευθυμίου 🙏, και υπέφερα έτσι για 8 (!) χρόνια.
💌… Αναμνήσεις του π. Ευθυμίου…💌
📿Άρχισα να πηγαίνω στην Όπτινα γύρω στο 2009, αρκετές φορές τον χρόνο. Υπήρχε μια τέτοια περίπτωση στην αρχή κιόλας.
🥺Είχα μαζί μου έναν φίλο που ήταν στην Όπτινα για πρώτη φορά. Έκανε κρύο, οπότε πρέπει να ήταν Νοέμβριος. Είχα μόλις αρχίσει να εργάζομαι στην εκπαίδευση (οπότε περάσαμε γύρω στο 2014), και ήταν τόσο δύσκολο για μένα, το κόλλησα από όλους: εφήβους, τους γονείς τους, συναδέλφους. Έκλαψα.
🧏♀️Έτσι, πέρασα όλη μέρα κάνοντας μια ξενάγηση σε αυτή τη φίλη στην Όπτινα και αποφάσισα να της δείξω τους μοναχούς).
Η βραδινή λειτουργία τελείωσε, ήμασταν σχεδόν οι τελευταίοι που φύγαμε από το Καζάν, δεν υπήρχε κανείς τριγύρω. Έξω ήταν σκοτεινά, έκανε παγωνιά, μόνο τα αστέρια λαμπύριζαν.
♥️Και τότε βλέπω τον π. Ευθύμιο να κατευθύνεται γρήγορα προς την πύλη μόνος του. Συνήθως δεν είναι μόνος. Και λέω στον φίλο μου, να ένας σχημα μοναχός, ας πάμε να τον προλάβουμε, να τον δούμε από κοντά, να πάρουμε μια ευλογία.
Και ξεκινάμε πίσω του.
🤍Και τότε ο ιερέας σταματάει στην έξοδο από την περιοχή, λίγα μέτρα μακριά μας, γυρίζει και με φωνάζει τόσο στοργικά με το όνομά μου. Και ξέχασα τον φίλο μου και μιλήσαμε κάτω από τα αστέρια για πολλή ώρα, έχυσα κιόλας δάκρυα..
Και θυμάμαι ακόμα πώς άστραφταν τα αστέρια και τα μάτια του ιερέα. Και μου διάβαζε τα ποιήματά του. Τι άνθρωπος... Και θυμάμαι τις οδηγίες του.
Ο πατέρας ήξερε τα πάντα για τον καθένα, για τον πόνο μας. Και δεν επέβαλε τίποτα. Λοιπόν, δεν επέβαλε τίποτα, αλλά εγώ τον εκπληρώνω.
📿Δεν έχω πάει στην Όπτινα εδώ και 3 χρόνια. Παρακαλώ, αγαπητοί μου, προσευχηθείτε να φτάσω εκεί.🙏
Δούλη του Θεού Ξένια
💌… Αναμνήσεις του π. Ευθυμίου…💌
Δεν έχω γνωρίσει ποτέ τον π. Ευθύμιο, αν και έχω παρακολουθήσει πολλά βίντεο γι' αυτόν, συμπεριλαμβανομένου του καναλιού Optina Pustyn. Την περασμένη εβδομάδα ήμασταν στην Όπτινα. Τον ρώτησα, κοντά στον τάφο, για τις δυσκολίες στην οικογένεια, πήρα τρία γλυκά για τα παιδιά, ένα για το καθένα, και έφυγα.
♥️Δουλεύω τώρα, είδα πληροφορίες γι' αυτόν στη ροή VK και έναν σύνδεσμο για την ομάδα σας, μπήκα, άρχισα να διαβάζω κριτικές για αυτόν και αναμνήσεις.
Κυριολεκτικά την ίδια στιγμή είδα πώς έφτασε ένα γράμμα στο email μου, το άνοιξα, ο εργοδότης μου έγραψε ότι ήθελε να κάνει μια παραγγελία για μια υπηρεσία στον ιστότοπο, άνοιξα τον ιστότοπο και υπήρχε κάποιο χωριό Efimovo, δάσος Efimovsky. Μέχρι σήμερα δεν ήξερα για την ομάδα σας, ούτε για το χωριό Efimovo, είναι σαφές ότι δεν σχετίζεται με τον πατέρα μου, αλλά εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρον το πώς όλα συνέπεσαν σε ένα λεπτό και ταυτόχρονα.
🤍Και πήγα να ευχαριστήσω τον πατέρα Ευθύμιο για την οικονομική βοήθεια που μου παρείχε αυτή η απροσδόκητα χαμένη δουλειά.😊
Δούλος του Θεού Ρωμαίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου