Απάντηση σ' ένα νέο
δάσκαλο
Ναι, υπάρχουν.
Υπάρχουν πάρα πολλοί. Αν δεν υπήρχαν, ό λαμπερός ήλιος θα 'χε πάψει να λάμπει.
Γιατί να λάμπει ένα τέτοιο πολύτιμο αστέρι πάνω από ένα ζωολογικό κήπο;
Θα χρειαζόμουν πολύ
περισσότερα χαρτιά για να περιγράψω τα θαυμάσια παραδείγματα χριστιανών πού
μόνο εγώ έχω συναντήσει στη ζωή μου. Και σύ θα χρειαζόσουν πολύ χρόνο για να τα
διαβάσεις αυτά και να ευφρανθεί ή ψυχή σου. Προς το παρόν στοχάσου το παρακάτω
παράδειγμα.
Το περασμένο
καλοκαίρι ήμασταν στη Μάκβα. Περιμέναμε το τρένο σ' ένα μικρό σταθμό. Εκεί είδα
μια ηλικιωμένη χωριάτισσα, κοντά στις ράγες. Το γερασμένο πρόσωπο της ήταν
χλωμό, μα φωτιζόταν ολόκληρο από εκείνο το θαυμαστό μυστικό φώς, πού συχνά παρατηρούμε
στα πρόσωπα των πνευματικών ανθρώπων. Την ρώτησα:
-Ποιόν περιμένεις,
αδελφή;
-Έ, όποιον κι αν μου
στείλει ό Θεός.
Από τη συζήτηση πού
ακολούθησε μάθαμε πώς κάθε μέρα έρχεται στο σταθμό για να δει μήπως υπάρχει
κάποιος φτωχός ταξιδιώτης πού θα 'χε ανάγκη από ψωμί και στέγη. Μόλις φανεί
τέτοιος άνθρωπος, τον υποδέχεται με χαρά, σα να τον έστειλε ό ίδιος ό Θεός και τον
παίρνει στο σπίτι της, πού απέχει περίπου ένα χιλιόμετρο από εκεί.
Από άλλες συζητήσεις
μάθαμε πώς διαβάζει την Αγία Γραφή, παρακολουθεί τις εκκλησιαστικές ακολουθίες,
νηστεύει και τηρεί όλες τις εντολές του Θεού. 0ι γείτονες της μας είπαν
αργότερα πώς την έχουν για πραγματική αγία.
Στο τέλος προσπάθησα να
εγκωμιάσω την ευαγγελική φιλοξενία της. Προτού τελειώσω το λόγο μου αναστέναξε και
είπε:
- Δεν είμαστε κάθε
μέρα φιλοξενούμενοι Του, σ' όλη μας τη ζωή; Κι από τα μάτια της κύλησαν δάκρυα.
Πόσο γλυκές και εύσπλαχνες
είναι οι ψυχές των ανθρώπων! Νεαρέ μου φίλε, αν ονομάζεσαι δάσκαλος των
ανθρώπων θα 'πρεπε συχνά να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου. "Αν όμως
ονομάζεσαι μαθητής των ανθρώπων, δε θα ντροπιαστείς ποτέ.
Εύχομαι το έλεος του Θεού
να σε φωτίσει.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου