ΣΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Στο γράμμα σου υπάρχει πικρή αλήθεια. Ας απομακρύνουμε όμως από μέσα μας την απόγνωση. Ή απόγνωση είναι το προικοσύμφωνο του θανάτου, εκείνο πού δέχονται οι άπιστοι την ώρα πού συνάπτουν γάμο με το θάνατο.

Υπήρξαν και χειρότερες μέρες για την Εκκλησία του Χριστού. Οι στρατιώτες όμως δεν απόκαμαν, δεν έχασαν τη μάχη. Φτάνει να διαβάσεις την εικόνα πού Ιστορεί ό Μέγας Βασίλειος για την κατάσταση των εκκλησιαστικών και κοσμικών υποθέσεων. Ή εικόνα είναι τόσο μαύρη, όσο μια μαύρη νύχτα σε μια ανταριασμένη θάλασσα. Έμοιαζε σα να πλησίαζε ή συντέλεια του κόσμου, πώς ή κρίση του Θεού ήταν πολύ κοντά. Από τότε πέρασαν πάνω από δεκαέξι αιώνες.

Και στο διάστημα αυτό ή χριστιανική πίστη όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά το φως της αγκάλιασε όλον τον κόσμο, φώτισε κάθε γωνιά του πλανήτη μας. Ακόμα κι αν οι ακτίνες του δε φώτισαν εξίσου όλους, όμως έφτασαν παντού, είτε φώτιζαν κάθετα ή υπό γωνία.

Εδώ και λίγες μέρες με επισκέφτηκε ό καθηγητής Μanning από τη Νέα Υόρκη. Είναι μια πλούσια ψυχή, γεμάτη από κοσμική γνώση και ταυτόχρονα με δυνατή πίστη. Του ζήτησα να μου μιλήσει για τη θρησκευτικότητα των αμερικανών σπουδαστών.

«Γνωρίζω, μου είπε, πώς ή χριστιανική θρησκεία είναι μια ακατανίκητη δύναμη. Είναι σαν το υδραργυρικό βαρόμετρο. Ανεβαίνει και πέφτει, αλλά δεν τελειώνει. Ρηχά μυαλά και απαίδευτοι άνθρωποι χάνουν μεγάλο λάθος πού προβλέπουν τον αφανισμό του χριστιανισμού. Έδώ κι εκατό χρόνια, τότε πού οι φυσικές επιστήμες άρχισαν ν' αποκτούν δύναμη, στο πανεπιστήμιο Π. υπήρχαν πέντε μόνο φοιτητές γραμμένοι για να σπουδάσουν θεολογία. Μετά την έγγραφή τους οι άλλοι φοιτητές τούς κορόιδευαν λέγοντας: Καλά, δε βλέπετε πώς ή θρησκεία τέλειωσε, πέθανε;

» Σήμερα όμως, εκατό χρόνια αργότερα, στο ίδιο πανεπιστήμιο υπάρχουν μερικές εκατοντάδες φοιτητές ατό τμήμα της θεολογικής επιστήμης».

Αυτός είναι αμερικανός και μιλάει για τούς αμερικανούς. Εσύ, ό Σέρβος, κοίταξε πόσοι θεολόγοι υπάρχουν σε ένα μόνο από τα σεμινάρια σου. Πάνω από διακόσιοι. Είναι έλλειψη πίστης το γεγονός πού έφερε διακόσιους πατεράδες και διακόσιες μητέρες και διακόσιους από σας στο πνευματικό αυτό σχολείο ή οφείλεται στην πίστη σου; Σίγουρα στην πίστη σου.

Γιατί μερικοί χριστιανοί απομακρύνθηκαν από την πίστη τους; Ποιόν άφορα ή τραγωδία αυτή αν όχι τον εαυτό τους;

Είναι δυνατό ή απιστία τους να καταργήσει την πίστη στο Θεό; Αυτό είναι το ερώτημα πού έθεσε ό ηρωικός απόστολος του Χριστού τις πρώτες μόλις ημέρες μιας ιστορίας πού ξεκινούσε τότε και μετράει τώρα πάνω από δεκαεννέα αιώνες ζωή. Οι αιώνες αυτοί πού πέρασαν δικαιώνουν το αισιόδοξο βλέμμα μας προς το μέλλον. Λογάριασε δική σου τη φωτεινή αυτή αποστολική ματιά στο μέλλον του χριστιανισμού. Προσπάθησε να γράψεις ένα άρθρο για την Εκκλησία με τίτλο: «Το θριαμβευτικό "Άρμα του Χριστού».

Ή αγωνία σου για την έλλειψη πίστης πού διακρίνει μερικούς ανθρώπους μαρτυρεί την αγάπη σου για τον Κύριο. Το γνωρίζεις κι ό ίδιος πώς ή αγωνία είναι μια κοινή έκφραση αγάπης.

Πρόσεξε ιδιαίτερα να μη μισήσεις τούς άπιστους αυτούς. Αυτό θα 'ταν φοβερό για σένα κι ανώφελο γι' αυτούς. Να λυπηθείς γι' αυτούς, όπως θα 'κανες για τούς ταξιδιώτες πού τούς επιτέθηκαν ληστές πού παραμόνευαν στο δρόμο. Να νιώσεις συμπάθεια γι' αυτούς, όπως θα 'κανες για τούς αναπήρους πού ζητιανεύουν στο δρόμο.

Κάνε προσευχή γι' αυτούς. Σκοπεύεις να γίνεις ιεραπόστολος. Ας σου γίνει αυτό ένας πρώτος κανόνας του Ιεραποστολικού σου έργου - εννοώ να προσεύχεσαι για κείνους πού απομακρύνθηκαν από την πίστη.

Εύχομαι ή χάρη του Θεού να ναι μαζί σου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ