Χριστούγεννα
με τους ταπεινούς... Νώντας Σκοπετέας
Αυτοί
είναι οι φίλοι μου, οι δικοί μου. Όσα θέλει ένας πλούσιος για να ζήσει μια
μέρα, φτάνουνε για να ζήσουνε τρεις και τέσσερες απ’ αυτούς για έναν χρόνο. Και
όμως, σ' αυτούς απάνω είναι η ευλογία του Θεού, Αυτοί είναι «οι μηδέν έχοντες
και τα πάντα κατέχοντες». Ζούνε κρυφά από τον κόσμο. Κανένας σπουδαίος δεν τους
ξέρει και κανέναν σπουδαίον δεν γνωρίζουνε.
Πολλές
φορές κάθουμαι καί συλλογίζουμαι καί λέγω: Να, αυτοί δεν ζούνε με τόση απλότητα
και με ένα τίποτα; Ναι, ζούνε, και μάλιστα είναι πιο φχαριστημένοι από τη ζωή.
( Φώτης Κόντογλου )
Οι
ταπεινοί έχουν φωνή , μα ξέρουν να σωπαίνουν
Χαμογελούν
μπροστά στο Εγώ κι όλο σκυφτοί διαβαίνουν!
Χρονιάρες
μέρες χαίρονται , γιορτάζουν και δακρύζουν
Χρόνια
πολλά και μνήσθητι ακούς να ψιθυρίζουν …( ν.σκ)
Μέσα
σε σπηλιές , ανεμοδαρμένα καταφύγια ψυχών που διψούν τον Κύριο. Μέσα σε σπίτια
Εκκλησιές με προσκυνητάρια κεροφώτιστα και τα αγιωτικά κειμήλια να καθρεφτίζουν
το ιλαρό το Φως . Με ήχους της θάλασσας που τάματα και απάγγεια λυτρωτικά ξέρει
να φανερώνει . Με την ευχή της γονατιστής μάνας και της καμπάνας τον αχό από
την μακρινή την πατρίδα να σημαίνει το ξημέρωμα της μεγάλης γιορτής . Το Άγιο
δωδεκαήμερο συντροφιά με τους ταπεινούς ήρωες του Κυρ Φώτη. Βγαλμένο από τη ζωή
των μακαρίων που ξέρουν το γιατί γιορτάζουν και κυρίως το γιατί ζουν !!
Νώντας
Σκοπετέας
Κείμενο
με αφορμή την σειρά 10 εκπομπών με τίτλο : «Χριστούγεννα με τους Ταπεινούς» που
μεταδίδεται από το 2010 στο ραδιόφωνο μέσα στο Άγιο Δωδεκαήμερο , με κείμενα
του Φώτη Κόντογλου , ανθολογημένα από τις θύμισες των δικών του Χριστουγέννων ,
με τους ταπεινούς και αθάνατους ήρωές του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου