« Η Τελική Κρίση » (ποίημα Σελίμου Π.εκ της ποιητικής κυψέλης - Παραβολική Κατήχησις)
Όταν θα έλθει η φρικτή Δευτέρα Παρουσία
Θα φτάσει ο Φιλάνθρωπος μ’ αγγέλων συνοδεία.
Σε θρόνο μεγαλοπρεπή ο Κρίνων θα καθίσει
Και ως Ποιμένας δίκαιος τα έθνη θα χωρίσει.
Τα πρόβατα εκ δεξιών Αυτού θα κατατάξει
Ενώ εξ ευονύμων Του τα ερίφια θα εντάξει.
Και θα καλέσει με φωνή όλους τους σωζομένους
Τους άξιους απ’ το Θεό και τρισευλογημένους.
«Στην Βασιλεία εισέλθετε δίκαια του Πατρός μου
Που ετοιμάστηκε για εσάς απ’ την αρχή του κόσμου.
Γιατί μου δώκατε ψωμί να φάω όταν πεινούσα,
Ενδύματα όταν μου ‘λειπαν, νερό όταν διψούσα.
Με είδατε στη φυλακή που ήμουν κρατημένος,
Στο σπίτι σας με βάλατε και ας υπήρξα ξένος.
Και όταν στης αρρώστιας τον κράββατο βρισκόμουν
Βοήθεια μου προσφέρατε που τόσο χρειαζόμουν.»
Και τότε εκείνοι θα του πουν γεμάτοι απορία
«πότε σου κάναμε Χριστέ τέτοια ευεργεσία;»
«Εφόσον ποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου
Συνάμα εμποιήσατε προς όφελος δικόν μου.»
Κι αφού σοφά αποκριθεί προς τους αξιομένους
Θα εκδιώξει με φωνή μακριά τους κολασμένους.
«Υπάγετε εις την φωτιά εσείς κατηραμένοι
Που ο διάβολος κι οι δαίμονες έχουν ετοιμασμένη.
Γιατί ψωμί δε δώκατε όταν εγώ πεινούσα,
Ρούχα όταν μου έλειπαν, νερό όταν διψούσα.
Στη φυλακή δεν ήλθατε που ήμουν κρατημένος,
Με διώξατε απ’ την πόρτα σας γιατί υπήρξα ξένος.
Ούτε κοντά μου ήλθατε σαν βρέθηκα σ’ ανάγκη
Και βάσανα υπέμενα στου πόνου το κρεβάτι.»
«Πότε σε είδαμε Χριστέ;» εκείνοι θα του πούνε
«και δε Σε πλησιάσαμε κοντά Σου να βρεθούμε;»
«Αφού δε βοηθήσατε τον ταπεινό αδελφό σας
Τίποτε δεν ποιήσατε στον Πλάστη και Θεό σας.»
Και με τα λόγια του Χριστού εκείνοι θα διωχθούνε
Εις την αιώνια κόλαση για να τιμωρηθούνε.
Ενώ οι δίκαιοι θα γευθούν Ζωή τη μακαρία
Λαμβάνοντας απ’ το Θεό ουράνια ευλογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου