ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ. ΠΑΤΗΡ ΙΑΚΩΒΟΣ ΒΑΛΟΔΗΜΟΣ. ΈΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΆΓΙΟΣ. 1870-1960.- Μεταβαίνει εις Κωνσταντινούπολη 10

Μεταβαίνει εις Κωνσταντινούπολη

Ό π. Ιάκωβος δεν ήταν μόνον ό άνθρωπος τής προσευχής αλλά καί τής προσοχής- τής άγρύπνου μάλιστα προσοχής. Πρόσεχε τον εαυτό του καί εις τά ελάχιστα, εις τά όποια άλλοι δεν θα έδιναν καί τόση μεγάλη σημασία, καί θα προέβαιναν ίσως εις συμβιβασμούς, υποχωρήσεις καί αβαρίες.

Όταν τήν Μ. Τεσσαρακοστή τοΰ 1955 κλήθηκε εις τήν Κωνσταντινούπολη, για να εξομολόγηση τούς πιστούς, δυσκολεύθηκε πολύ για να αποφασίσει. 

Γιατί νομίζετε; Για να μην βγάλει τά ράσα. Εκεί, ώς γνωστόν, οι Τουρκικές αρχές απαγορεύουν το ράσο. Πώς να βγάλει το ράσο, πού το θεωρούσε αχώριστο σύντροφο τής ιεροσύνης καί τήν οποία ιεροσύνη έλαβε από τον Θεό; Πώς να βγάλει το ράσο, το όποιον επί τρία τέταρτα αιώνος δεν αποχωρίστηκε ούτε στον ύπνο του; Πώς να βγάλει αυτός το ράσο, το όποιον έτμησε ή μακραίωνα παράδοση; Τοΰ φαινόταν oτι θα έμοντερνοποιείτο, τοΰ φαινόταν ότι θα έμοιαζε με κάτι θηλυπρεπείς κληρικούς πού είδε κάποτε στην Αθήνα με ψαλιδισμένα τά γένια, με κομμένα τά μαλλιά καί ξυρισμένο τους σβέρκο, καί για τούς όποιους παρακαλούσε τον Θεό να τούς ελεήσει. 

Του φαινόταν oτι θα έχανε τήν Ορθοδοξία, τήν Ιεροσύνη του, τήν πίστη του. «Λίγο - λίγο ξεφτίζει ό παπάς», έλεγε. Τοΰ φαινόταν, ότι με παντελόνι καί σακάκι -Ορθόδοξος αυτός παπάς- θα φαινόταν σαν σατανάς!

Αλλά καί να μην υπακούσει στην φωνή τοΰ καθήκοντος; Να αφήσει τήν ευκαιρία πού τοΰ έδίδετο, για να πάρει «ψύχα μισθόν από τον Θεόν»; Να αφήσει χάριν τοΰ ράσου ψυχές ανεξομολόγητες; Τότε τί λόγο θα έδιδε στον Θεό. Έδώ ήταν ό κόμπος. Καί τον έλυσε. Φόρεσε απ’ έξω από το αντερί του καί μέσα από το έξώρασό του ένα μαύρο καί μακρύ παλτό. Όταν πλησίασε εις τον έλεγχο τών Τούρκων, έβγαλε μόνον το έξώρασο το δίπλωσε στο χέρι του καί, φορώντας το παλτό, πέρασε ανενόχλητος. Μόλις άπομακρύνθη το ξαναφόρεσε καί περιεφέρετο με το ράσο καθ’ όλο το διάστημα τής παραμονής του στην πόλη.

Ή εκεί παραμονή του έφερε πολύ πνευματικό καρπό. Εξομολόγησε πολύ λαό.

Ό «Απόστολος Ανδρέας» το επίσημο oόργανο τοΰ Πατριαρχείου στο φύλλο τής 23ης Απριλίου τοΰ 1955 έγραψε για τήν εκεί επίσκεψή του, μεταξύ των άλλων καί τά εξής: «Αφίκετο ένταΰθα κατόπιν Πατριαρχικής προσκλήσεως ό πανοσιολογ. Άρχιμ. κ. Ιάκωβος Βαλοδήμος Πνευματικός....

Ό Πατριάρχης δεχθείς τον Άγιο Πνευματικό μετά πολλής χαράς καί ευλαβείας κράτησε αυτόν φιλοξενούμενο εις τά Πατριαρχεία καί διευκόλυνε αυτόν να δεχθή Χριστιανούς εις τον Πατριαρχικό ναό, εις τούς ιερούς ναούς Αγίου Δημητρίου, Κουτρουλούς, Μακροχωρίου, Πρώτης καί εις τήν Ιερά Θεολογική Σχολή Χάλκης. Συνεχάρη αυτόν για το έργο του, εύχαρίστησε για τήν έλευσή του καί κάλεσε αυτόν να επανέλθει καί πάλιν.

Κατά τήν επιστροφή του διήλθε από το Αγρίνιο. Παρ’ όλον τον κόπο τοΰ ταξιδίου λειτούργησε καί εν συνεχεία εξομολόγησε όλη τήν ημέρα χωρίς διακοπή. Τελείωσε αργά τήν νύκτα. Καμπτόμενος τώρα από το βάρος τοΰ τόσου κόπου καί τών γηρατειών ανέβαινε τήν κλίμακα τοΰ Νοσοκομείου τής Χριστιανικής Κινήσεως, όπου θα διανυκτέρευε, μετά δυσκολίας. Τότε μία ευσεβής νοσοκόμα, έσπευσε να τον υποβοήθηση. Δεν δέχτηκε. Τόσο πολύ έφοβεΐτο τήν γυναίκα καί πρόσεχε τήν αγνότητα του! Μόλις τον άγγισε, τινάχτηκε σύγκορμος, σαν να τον δάγκωσε οχιά.

Όταν πάλιν τοΰ έδωσαν εκεί για να λειτουργήσει άμφια ωραία με χρώματα κτυπητά καί φανταχτερά έρώτησε: «Δεν υπάρχουν τίποτε μουντά;». ’Αν καί στο ζήτημα αυτό ορθοφρονούσε. «Ό Ιερεύς, έλεγε, είναι υπηρέτης του Θεού καί πρέπει να ντύνεται καλά, όπως καί εκείνος πού υπηρετεί ετούτον τον βασιλέα, ό σερβιτόρος του δηλ. πού τον σερβίρει πρέπει να είναι καθαρός καί να ντύνεται καλά, έτσι καί ό Ιερεύς, πού είναι υπηρέτης τοΰ μεγάλου βασιλέως, πρέπει να είναι καλοντυμένος καί καθαρός καί προ πάντων εις το θυσιαστήριο».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ.

ΠΑΤΗΡ ΙΑΚΩΒΟΣ ΒΑΛΟΔΗΜΟΣ. ΈΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΆΓΙΟΣ. 1870-1960

 ΕΚΔΟΣΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.