Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Κυριακή 24 Μαΐου 2015
ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΜΟΥΝΑΖΟΥΣΩΝ ΜΑΚΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΑΡΤΟΚΩΣΤΑΣ. 1
«έμοί
δέ λίαν έτιμήθησαν οι φίλοι σου, ό Θεός, λίαν έκραταιώθησαν αι άρχαί αυτών έξαριθμήσομαι
αυτούς, καί υπέρ άμμον πληθυνθήσονται» (Ψαλμός
138, 17-18)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Είναι
αφιερωμένο τούτο το μικρό πόνημα, ώς ένδειξη ελαχίστης ευγνωμοσύνης καί
σεβασμού, στις όσιες μοναχές τής σεβάσμιας καί ιεράς μονής Όρθοκωστάς ή
Άρτοκωστάς, την Ηγουμένη Μακρίνα καί τήν αδελφή Μακαρία, τις ένσαρκες λαμπάδες
τής αυτοθυσίας, τής αγάπης, τής απλότητας, τής σιωπής, τής αδιάλειπτου προσευχής,
τής υπομονής καί τής αφάνειας, για όσα διδάχτηκα καί ωφελήθηκα από το αγιασμένο
τους παράδειγμα, τούς φωτισμένους λόγους τους καί το μέχρις αίματος μαρτύριό
τους.
Εύχεσθε
για μένα κι εγώ με τη σειρά μου για όλους εσάς, ή Θεία Χάρις να μάς επισκιάζει
πάντοτε καί να έχουμε τήν ευχή τους καί τις πρεσβείες τους. Να τις
παρακαλέσουμε επί πλέον να μάς συνοδεύουν στην πορεία τής ζωής μας, δίνοντάς μας
το πνεύμα τής θυσίας απέναντι στο Θεό καί το συνάνθρωπο καί τούτο εις δόξαν τού
εν Τριάδι 'Αγίου Θεού μας, ό όποιος δοξάζεται καί υμνείται από τούς Αγίους καί
Μάρτυρας, τά λογικά θύματα, πού γίνονται δεκτά ενώπιον του, σαν στολίδια
πνευματικά τής ουράνιας Βασιλείας Του.
Ιερομόναχος
π. Άμφιλόχιος Κοντός Έν ’Άργει τη 25η Μαΐου 2014
Ιερά Μονή Αρτοκωστάς.
Σύντομο
ιστορικό τής Ιεράς Μονής
Παναγίας
Άρτοκωστάς ή Όρθοκωστάς
Αυτό
το ιστορικό καί γραφικό μοναστήρι, το αρχαιότερο μοναστικό κέντρο τής
Τσακωνιάς, βρίσκεται στον Πάρνωνα, πάνω από τον Άγιο Ανδρέα - Πραστό Κυνουρίας.
Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση τής Θεοτόκου καί εορτάζει στις 23 Αύγουστου.
Ιδρύθηκε το 1617 καί διαθέτει σημαντικό ιστορικό αρχείο τοΰ 18ου αιώνα. Στο ναό
φυλάσσονται κειμήλια, Ιερά λείψανα καί ή 'Ιερά καί θαυματουργός εικόνα τής Παναγίας,
πού αποδίδεται στον Ευαγγελιστή Λουκά. Ή εικόνα, με τις αφιερώσεις τοΰ αυτοκράτορα
Ιωάννη Η' Παλαιολόγου καί Ιωάννη Κατακουζηνού βρέθηκε στα χέρια των ενετών το
1460, καί από εκεί καί μετά τήν κατάκτηση τής Πελοποννήσου υπό των Τούρκων,
μεταφέρθηκε στο ένετοκρατούμενο Ναύπλιο.
Σήμερα,
ή θαυματουργός εικόνα, εντοπίζεται στο Ναό σαν Σάμθελε τής Βενετίας καί περιβάλλεται
με τιμές, αφού εισακούει κάθε αίτημα των προστρεχόντων σ’ αυτήν. Εξάλλου, έχει
κάνει αισθητή τήν παρουσία της, με θαύματα, σ’ όσους με πίστη καί απλανή
απλότητα εισέρχονται στη Μονή
της καί τήν παρακαλούν, σύμφωνα με τά λόγια τού Κυρίου μας πού λέγει: «Αιτείτε,
καί δοθήσεται υμίν ζητείτε, καί εύρήσετε' κρούετε, καί άνοιγήσεται ύμίν πας γάρ
ό αιτών λαμβάνει καί ό ζητών ευρίσκει καί τώ κρούοντι άνοιγήσεται» (Ματθ. 7, 7-8).
Ή
Μονή, πυρπολήθηκε το 1826 από τον Ιμπραήμ. Τά ερείπια της, σώζονται ακόμη. Το
καθολικό ξανακτίσθηκε τήν ίδια χρονιά.
Διαθέτει
αρκετά μετόχια, όπως τού Αγίου Δημητρίου Ροντινό, των 'Αγίων Θεοδώρων, των
Τριών Ιεραρχών, τού 'Αγίου Ιωάννου καί τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, πού
βρίσκεται σέ απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από τον Άγιο Ανδρέα Κυνουρίας. Το
κατανυκτικότατο ναΐδριο τού Ευαγγελισμού, μικρό, γεμάτο μαυρισμένες
τοιχογραφίες, είναι ιδανικός χώρος για προσευχή καί αναγέννηση τής ψυχής τού ανθρώπου.
Ή όλη ατμόσφαιρα τής Μονής προσφέρεται να πάρει τον πόνο καί τη θλίψη τών ανθρώπων.
Τά δέντρα, οι ελιές, το μικρό δασάκι
κυπαρισσιών καί αμυγδαλιών στην αυλή γαληνεύουν τήν ψυχή. Ή Κυρία Θεοτόκος, με τη
ζωντανή παρουσία της, μεσιτεύει ακούραστα στον Υιό καί Θεό της καί Θεό μας για
τούς ευλαβείς προσκυνητές.
Ό
Κύριος είπε: «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες καί πεφορτισμένοι κάγώ αναπαύσω
υμάς. άρατε τον ζυγόν μου έφ’ υμάς καί μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί καί
ταπεινός τη καρδία, καί εύρήσετε άνάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών» (Ματθ. 11, 28-29).
Καί
όλοι βρίσκουν τήν ξεκούραση στον ιερό τούτο χώρο.
Το
βαρύ χειμώνα, ενώ οι έγκαταβιοΰσες μοναχές κατεβαίνουν στο μετόχι, φροντίζουν,
όμως, ή ακοίμητη κανδήλα ενώπιων τής θαυματουργής εικόνας, να παραμένει άσβεστη,
ξεπερνώντας τά οποιαδήποτε εμπόδια, όπως τά ακραία καιρικά φαινόμενα.
Αυτά
τά σύντομα ιστορικά στοιχεία τής 'Ιεράς Μονής, κάνουν τον προσκυνητή πού έρχεται
στη μονή, να τήν οικειοποιηθεί καί να αισθανθεί το χώρο γνώριμο. Εντυπωσιάζεται
κανείς από τήν αβραμιαία φιλοξενία με τήν οποία τον περιβάλλουν οι ενασκούμενες
μοναχές, είτε είναι γνωστός ή όχι, είτε είναι άσημος ή σπουδαίος άνθρωπος. Τον αναπαύουν
όμως με έμμεσο τρόπο καί ό παραδεισένιος αύλιος χώρος με τά εύοσμα άνθη, τά νοικοκυρεμένα
παρτέρια καί το κρυστάλλινο νερό, πού ξεδιψά κάθε καταρρακωμένη καί διψασμένη
ψυχή.
Αυτήν
ακριβώς τη Μονή, διακόνησαν μοναχοί καί μοναχές με μεγάλο πνευματικό ανάστημα, με
τελευταίες, τη μακαριστή πλέον Γερόντισσα καί Ηγουμένη Μακρίνα Μαννιακούρα καί
τήν αδελφή τής μονής, μοναχή Μακαρία Βλαχάκη, οι όποιες μαρτύρησαν για τήν
πίστη τους, εντός τής μονής, βρίσκοντας τραγικό θάνατο από τά χέρια αδίστακτων
ληστών.
Στην
παρούσα έκδοση, γίνεται λόγος γι’ αυτά τά δύο δοχεία χάριτος, όπως
χαρακτηριστικά τις είχε αποκαλέσει καί ό σεβάσμιος Γέροντας Έφραίμ ό Φιλοθεΐτης,
πού βρίσκεται σήμερα στην Αριζόνα, ένα από τά μεγαλύτερα πνευματικά αναστήματα
τής εποχής μας.
Υπήρξαν
καί οι δύο λαμπάδες, πού φώτιζαν τήν μορφή τοΰ Κυρίου καί τής Παναγίας Μητρός
του, αλλά τώρα, πολύ περισσότερο φωτίζουν καί λάμπουν στον παράδεισο. Επίσης
φωτίζουν καί τήν δική μας πορεία, για να άκολουθήσουμε καί αποδώσουμε τήν πρέπουσα
λατρεία στον Θεό καί τήν τιμητική προσκύνηση πάντων των 'Αγίων Του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΜΟΥΝΑΖΟΥΣΩΝ ΜΑΚΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΑΡΤΟΚΩΣΤΑΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου