H ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Μάς λέει ό Ρίστο, γιός του μακαριστού χατζή Στόγιαν Όπενιτσάνιν, πώς πέθανε ό πατέρας του. Ένα μήνα πριν άπ’ τό θάνατό του, λέει, ό Στόγιαν μέ κάλεσε καί μου είπε: «Στο σπίτι μας θα πεθάνει κάποιος σ’ ένα μήνα». Πώς τό ’μαθε αυτός, δεν ήθελε να μου πει. Πρώτα νόμιζε, ότι θα πεθάνει ή γριά σύζυγος του, κι άρχισε κρυφά από ’κείνη να ετοιμάζει όλα τά σχετικά γιά την κηδεία. Αγόραζε διάφορα πράγματα, τά έφερνε στο σπίτι καί τά ’κρυβε από τή γυναίκα του. Αλλά δέκα ημέρες πριν άπ’ τό θάνατό του μου είπε: «Εγώ θα πεθάνω καί όχι ή γυναίκα. Μου ήρθε», λέει, «στ’ όνειρό μου ό γιός μου (που σκοτώθηκε στον πόλεμο) καί μου είπε:

Έλα μπαμπά, έλα εδώ, σε περιμένει ό παππούς (δηλαδή π πατέρας του Στόγιαν)». Μετά από μερικές μέρες μου  είπε, ότι ξαναείδε τό ίδιο όνειρο. Δηλαδή, ό νεκρός γιός και ό πατέρας του τόν καλούσαν στον άλλο κόσμο.

Τό πρωί της ημέρας του θανάτου του ήθελε να κυλίσει ένα βαρέλι στο υπόγειο- έπεσε καί τό βαρέλι τόν χτύπησε πολύ. Έλεγε συνεχώς: «Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον». Τελικά ψιθύρισε αυτά τά λόγια μερικές φορές ακόμα, εμείς τό διαβάζαμε από την κίνηση τών χειλών του καί έτσι έφυγε ήσυχα.


ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ . ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΡΟΕΣ