Σαν σήμερα πριν 40 χρόνια αμούστακο παιδί τρεφόμουν από τις πνευματικές αλήθειες της πίστεώς μας ακούγοντας με πολύ προσοχή τον ιερέα του χωριού μου να μας μιλά για την μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, για τη δύναμη του Αγιασμού και τη χάρη του αγιασμένου νερού που δε χαλνά όσα χρόνια κι αν περάσουν. Για να επαληθεύσω την ορθότητα των λόγων του ιερέα και να ικανοποιήσω την νεανική μου καλή περιέργεια πήρα κι εγώ ένα μπουκάλι και το γέμισα με αγιασμένο νερό. Έγραψα σε ένα χαρτί ¨Αγιασμένο νερό¨ και το κόλλησα πάνω στο μπουκάλι. Η δασεία, σημείο του πολυτονικού συστήματος της εποχής (1977), μαρτυρά του λόγου το αληθές. Έκτοτε το αγιασμένο νερό παραμένει αναλλοίωτο, καθαρό και διαυγές. Μέγας ει Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων Σου.
Κωνσταντίνος Μηνάογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου