Τι μπορεί να συνδέει την Κεφαλονιά και την Κύπρο;
Η
Παναγία η Δραπανιώτισσα και η Παναγία η Κυκκιώτισσα έχουν ίδιας τεχνοτροπίας
εικόνες*.
Βέβαια,
πέρα από αυτή την ωραία, σημαντική και ιστορική σύνδεση, η Παναγία μας στην
καρδιά της συνδέει όλο το γένος των ανθρώπων. Ας ακούσουμε ό,τι σχετικό με αυτό
μας λένε ένας Κύπριος Γέροντας, ο π. Ζαχαρίας, και ένας Κεφαλλονίτης Γέροντας,
ο μακαριστός Κεφαλληνίας Γεράσιμος.
“Η
Αγία Παρθένος είναι το θαύμα του Θεού, ο καρπός και το αποκορύφωμα όλων των
δικαίων, όλης αυτής της γραμμής των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης, το αποκορύφωμα
της αγιότητος. Γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο. Αφού αφιερώθηκε στο Ναό από τριών
ετών στα Άγια των Αγίων εδιδάσκετο το Νόμο και τους Προφήτες από τους ιερείς.
Κι
εκεί έκανε μια μεγάλη ανακάλυψη η Αγία Παρθένος, σε εκείνη τη νεαρή ηλικία.
Κατέβασε το νου της στη βαθιά καρδιά της. Ανακάλυψε τη βαθιά καρδιά της. Και
όπως λέει η Αγία Γραφή, ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά 'καρδία βαθεία
και αίσθησις θεϊκή και νοερά'. Και η Αγία Παρθένος κατεβάζοντας το νου της στη
βαθιά καρδιά της, συναντήθηκε με τον Θεό, ενώθηκε με τη Χάρη Του.
Αλλά
εκεί γνώρισε, όπως μας λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς κι ένα άλλο μυστήριο:
ενώθηκε με όλο το γένος του Αδάμ. Αισθάνθηκε μέσα εκεί στην προσευχή της στο
βάθος της καρδιάς της, την αχρειότητα, την φθορά από την αμαρτία όλου του
γένους των ανθρώπων. Και τότε άρχισε η προσευχή της μεσιτείας της για όλους
τους ανθρώπους”, λέει ο π. Ζαχαρίας, που είχε πνευματικό τον π. Σωφρόνιο
Σαχάρωφ στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας.
Στη
Δέσποινα του κόσμου, την προστάτιδα των ησυχαστών, με τις ίδιες σκέψεις, --
αλήθεια, πώς επικοινωνούν οι πνευματικοί πατέρες! -- κατέφευγε και ο π.
Γεράσιμος και συχνά μάλιστα στο περιβόλι της, στο Άγιον Όρος να την παρακαλέσει
για τα βάσανα των ανθρώπων.
Ήξερε
ότι η Παναγία έχει σπλάχνα οικτιρμών και το δείχνουν κάποια από τα λόγια που
έλεγε όταν γύριζε από τον Αγιασμένο Άθωνα:
"....
Είτε το πιστεύουμε είτε δεν το πιστεύουμε, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει,
είτε το αντέχουμε είτε δεν το αντέχουμε, -- είναι πράγματι πολύ βαρύ-- είμαστε,
αδελφοί μου, λένε οι πατέρες της Εκκλησίας, όλοι μας, κι εγώ που σας μιλάω κι
εσείς που με ακούτε, όλοι μας, είμαστε εικόνες του Θεού. Είμαστε όλοι, και
λερωμένοι, και λεκιασμένοι, και ατημέλητοι, και συμφοριασμένοι, είμαστε όλοι
μας εικόνες του Θεού... ( ένα μέρος του γένους του Αδάμ ...)
....Αδελφοί
μου, ήμουνα στο Άγιον Όρος τις προηγούμενες ημέρες και σας σκεφτόμουνα πάρα
πολύ όλους. Τη νύχτα εκεί έχει κανείς πολύ χρόνο να σκεφτεί, οι ακολουθίες
κρατάνε πολλές ώρες. Και στην αγρυπνία που ήμουνα σκεφτόμουν τις αγρυπνίες τις
δικές μας και έπιανα σιγά σιγά, καλόγριες, παπάδες, κοσμικούς, παντρεμένους,
ανύπαντρους, νέους, ηλικιωμένους αρρώστους, σας έψαχνα σιγά σιγά έναν ένανε, να
κάνω προσευχή για τον καθένα χωριστά...."
Και
τώρα κοντά στην Παναγία μας πονάει κι αυτός, όπως η Δέσποινά μας, για την
αχρειότητα και την φθορά από την αμαρτία όλου του γένους των ανθρώπων και
νοιάζεται για τη σωτηρία τη δική μας, όπως και όλου του κόσμου.
.........................
Από αναφορά του Δρ π. Ιωάννη Μεσολωρά, ο οποίος διεξάγει σχετική έρευνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου