Ο Λιούμπουκα προσευχόταν ασυνήθιστα και συγκινητικά. Τόσο στο ναό όσο και στο σπίτι μιλούσε με τις εικόνες στη γλώσσα της, αναφέροντας στην εικόνα τα πάντα ως προς τη ζωή. Μερικές φορές ρωτούσε για κάτι, και δάκρυζε κάποιες φορές. Προσευχόταν για όλους όσοι της απευθύνονταν, προσευχήθηκε για την Αγία Πετρούπολη, για τη Ρωσία. Κάποτε είπα ότι αν οι άνθρωποι αν εξακολουθούν να αμαρτάνουν και δεν μετανοήσουν τις αμαρτίες τους, θα έρθει ένας φοβερός χρόνος. Προσευχόταν έντονα, ειδικά τη νύχτα. Η Λιουμπούκα ποτέ δεν κοιμόταν καθώς κοιμούνται οι άνθρωποι. Τυλιγμένη, μερικές φορές, σε μια κουβέρτα, κοιμόταν, κάθεται στον καναπέ. Προσευχόταν ασταμάτητα, αλλά μιλούσε ελάχιστα. Πόσα άτομα βοήθησε! Ιδιαίτερα αγαπούσε τα παιδιά και τα περιστέρια, πάντα τα έτρεφε.
Το Σπίτι Lukia Ivanovna Mironova, όπου
Lyubushka έζησε 22 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου