ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΣΜΥΡΝΗΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Ό Θεός συντηρεί τούς άγιους Του,

για να μη χαθούν πριν από τον ορισμένο χρόνο τους,

προτού ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο τους.

Ό πρεσβύτης και άγιος τού Θεού Πολύκαρπος ταξίδευε κάποτε με τον διάκονό του.

Καθ' οδόν σταμάτησαν σ’ ένα πανδοχείο, να διανυκτερεύσουν.

Ό πρεσβύτης προσευχόταν, ένώ ό διάκονος κοιμόταν, μέχρι πού ένας άγγελος Θεού παρουσιάστηκε στον πρεσβύτη,

πρόσταζε αμέσως να σηκωθούν και να φύγουν από εκεί, το πανδοχείο επρόκειτο σύντομα να καταστραφεί.

Ό πρεσβύτης ξύπνησε τον νεαρό διάκονο, αλλά εκείνος, κατάκοπος, συνέχισε να κοιμάται.

Ό άγγελος παρουσιάστηκε ξανά κι επανέλαβε την ίδια προειδοποίηση.

Ξανά ό πρεσβύτης ξύπνησε τον διάκονο,

αλλά ένας βαρύς ύπνος νικούσε τη θέληση εκείνου.

Τη μια στιγμή ξυπνούσε, την άλλη βυθιζόταν στον ύπνο.  

Τρίτη φορά εμφανίστηκε ό άγγελος και για τρίτη φορά προειδοποίησε.

Ό πρεσβύτης κατάλαβε ότι αυτό δεν ήταν πλάνη, αλλά, στ' αλήθεια, προειδοποίηση άπ’ τον Θεό.

Ό άγιος πετάχτηκε, σήκωσε επάνω το διάκονο και βγήκαν περπατώντας έξω άπ' το πανδοχείο.

Μόλις βγήκαν από εκεί

ολόκληρο το οίκημα μονομιάς σωριάστηκε καταγής.

Όλοι όσοι ήταν μέσα χάθηκαν,

εξαιτίας των μυστικών τους παραβάσεων.

Ό νεαρός διάκονος γέμισε με τρόμο,

αλλά ό άγιος έμεινε σιωπηλός και προσευχόμενος-

στον Ύψιστο ανέπεμψαν ευχαριστίες

και συνέχισαν τον δρόμο τους κάτω άπ' τα αστέρια. 


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΜΗΝΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.