ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ. ΆΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Τί ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών;

(Λουκ. 24,5)

Έκπληκτος ό άγγελος του Κυρίου ρωτά τις μυροφόρες γυναίκες: Τί ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; Σαν να ήθελε ό αγγελιαφόρος του μυστηρίου και της δυνάμεως του Θεού να πει: «Πώς μπορέσατε, έστω για μια στιγμή, να σκεφτείτε ότι Αυτός είναι δέσμιος του θανάτου; Δεν γνωρίζετε ότι Αυτός είναι ή πρωταρχική Πηγή της ζωής; Δεν γνωρίζετε ότι κάθε μορφή ζωής δι’ Αυτού υπάρχει; και ότι κανένα έμβιο ον δεν μπορεί να δανειστεί ούτε μια στάλα ζωής από καμία άλλη πηγή; Αυτός δεν σάς αποκάλυψε πλήρως, εδώ στή γή, ότι δεσπόζει επί της ζωής και του θανάτου; Ποιος έδωσε ζωή στον νεκρό Λάζαρο; Ποιος ήρε τη ζωή από τήν άκαρπη συκή;

~Ω αδελφοί μου, ας πάψουμε και εμείς να αναζητούμε τους ζώντες μεταξύ των νεκρών.’Άν υπάρχουν ανάμεσα μας κάποιοι πού ακόμη αναζητούν τον Χριστό μεταξύ των νεκρών, ας σταματήσουν τήν ψυχοφθόρα αυτή προσπάθεια. Αυτή είναι ή μάταιη, προσπάθεια των Εβραίων, των ειδωλολατρών και των μη, χριστιανών.

Εμείς γνωρίζουμε ότι ό Ζωοδότης Κύριος Ιησούς Χριστός δεν βρίσκεται μέσα στο μνημείο του τάφου, άλλα επάνω στον Θρόνο της ουρανίου Δόξης.

Το πνεύμα πού δεν σκοτίστηκε από την αμαρτία αναβλέπει ψηλά, προς τον ουρανό, δεν βλέπει το μνήμα• ενώ το πνεύμα πού έχει σκοτισθεί από την αμαρτία κοιτάζει μέσα στον τάφο και δεν βλέπει τον ουρανό.

Ή αμαρτία και ή αρετή κυβερνούν την πνευματική όραση τού ανθρώπου, ανάλογα με τούς αντίθετους σκοπούς τους - αποκαλύπτοντας ή καθεμία στον άνθρωπο τον δικό της κόσμο. Ή αμαρτία υποβιβάζει την όραση τού πνεύματος προς τη, γη, αποκαλύπτοντας του τη. φθορά τού κόσμου. Ή αρετή ανυψώνει το πνεύμα πρός τον ουρανό, αποκαλύπτοντας του τον αιώνιο κόσμο και τον αναστημένο Χριστό ως τον Βασιλέα εκείνου τού κόσμου.

~Ω αδελφοί μου, ας μην ζητάμε ζωή, από την κτίση, αλλά από τον Κτίστη!’Άς μην διαπράττουμε ακόμη μεγαλύτερη αμαρτία: ας μην ζητάμε τον Κτίστη και Δημιουργό στο μνήμα της κτίσεως, η, τον Αθάνατο Πλάστη πού φωτίζει τα σύμπαντα, στο σκότος τού θανάτου. 

~Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, Νικήτα τού θανάτου, Σοι βοώμεν: ανάγαγε μας στην αιώνια ζωή και εξάγαγε μας έκ σκότους και φθοράς θανάτου.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή, και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΑΠΡΙΛΙΟΣ