Η ανταμοιβή του Θεού προς τον ελεήμονα φτωχό που ανέλαβε το ένατο παιδί να υιοθετήσει.

Η ανταμοιβή του Θεού προς τον ελεήμονα  φτωχό που ανέλαβε το ένατο παιδί να υιοθετήσει.

Ο γέροντας της σκητης της Γεθσημανης της Αγίας Τριάδας  της Λαύρας στη Ρωσία Πατήρ Δημήτριος δήλωσε το ακόλουθο γεγονός που είδε άμεσα. "Κάποτε," είπε ο πατήρ Δημήτριος "ένα παιδί τυλιγμένο σε μια κουβέρτα ρίχτηκε στο χωριό μας. Κανένας δεν ήθελε να πάρει το παιδί . Όταν έφεραν το μωρό στη σύσκεψη και άρχισαν να το προσφέρουν σε άτεκνους χωρικούς για να πάρουν το παιδί, όλοι αρνήθηκαν, λέγοντας ότι ήταν δύσκολο να πάρουν το παιδί ενός άλλου. Και τελικά , όταν φάνηκε ότι κανείς δεν θα ήθελε να πάρει το παιδί για ανατροφή, ένας χωρικός πολλών παιδιών ο οποίος είχε οκτώ παιδιά, είπε: "Τώρα θα πάω να ρωτήσω τη σύζυγό μου, ίσως θα συμφωνήσει να τον πάρουμε . Μεταξύ των οκτώ, το ένατο θα  το ταΐσει  ο Κύριος, για χάρη του ορφανού, θα δώσει τα απαραίτητα.

 "Η σύζυγος συμφώνησε πρόθυμα να πάρει το ορφανό. Όταν έφεραν το μωρό στο σπίτι και το άφησαν , βρήκαν ένα σταυρό στο λαιμό του με μια σημείωση να το ονομασετε Νικόλα στο βάπτισμα του μωρού και εκεί ακριβώς στη κούνια υπάρχει μια επιταγή ενός κρατικού  δανείου για 5.000 ρούβλια. Όταν ο καλός σύζυγος και η γυναίκα του διάβασαν τη σημείωση και την επιγραφή στη κούνια , ήταν αμήχανοι για το τι θα έπρεπε να κάνουν.  Δεν ήθελαν να παραμείνουν σιωπηλοί γι 'αυτό. Και εδώ ο χωρικός τρέχει και πάλι στη συγκέντρωση και λέει σε όλους για το εύρημα του. Τότε εκείνοι που προηγουμένως αρνήθηκαν να πάρουν το παιδί άρχισαν να φωνάζουν: «Θα πάρω το παιδί, θα πάρω ...»

Αλλά η συγκέντρωση δεν ήθελε να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους, αλλά αποφάσισε: «Αφήστε το παιδί στο σπίτι εκείνου που αρχικά συμφώνησε να πάρει». Την ίδια μέρα το σπίτι του αγρότη, που κράτησε το μωρό, βρέθηκε ένα καλάθι με διαφορετικά προϊόντα από ένα άγνωστο άτομο. 

Στο μέλλον, αυτή η βοήθεια ερχόταν αρκετές φορές το μήνα. Το αγόρι στο σπίτι του υιοθετούμενου πατέρα του με φροντίδα αυξήθηκε και μεγάλωσε . Είχε καλές ικανότητες, αποφοίτησε από ένα τοπικό σχολείο, μετά γυμνάσιο και εισήλθε στο πανεπιστήμιο. Ήταν μια πραγματική διακόσμηση της οικογένειας -  από θετό πατέρα και μητέρα. 

Μέσω της καλής συμπεριφοράς και υπακοής του, επηρέασε ολόκληρη την οικογένεια και τα υπόλοιπα παιδιά, βοηθώντας τους στη διδασκαλία τους. Χάρη σε αυτόν, ο φτωχός χωρικός μας έγινε ένας σεβαστός, καλός χωρικός. Μετά την αποφοίτηση, ο νεαρός άνδρας παντρεύτηκε μία από τις κόρες του υιοθετούμενου πατέρα του. Έτσι, ο Κύριος ανταμείβει τους απλούς ανθρώπους με την καρδιές τους για την καλοσύνη τους »(Φυλλάδια Τριάδας από το πνευματικό λιβάδι, σελ. 95).