Επίσκοπος Παντελεήμονα (Σάτοφ). Για την πίστη.

Όταν η Εκκλησία έγινε ελεύθερη, νόμιζα ότι οι ναοί θα γεμίσουν με πολλούς ανθρώπους. Το γεγονός ότι σήμερα η πλειοψηφία των Ορθοδόξων έρχονται στο ναό μόνο μία ή περισσότερες φορές το χρόνο, βεβαίως, προκαλεί πόνο και είναι πολύ δύσκολο για μένα να συμφωνήσω με αυτό. 
Θυμάμαι καλά την εποχή που εγώ ο ίδιος ήμουν άπιστος , οπότε καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι για ένα άτομο να έρθει στην πίστη. Εξάλλου, δεν είναι εύκολο να έρθεις σε αυτήν: είμαι τώρα χριστιανός ή, όπως είπε η Alyosha Karamazov στο Dostoevsky, να πάω στην εκκλησία τις Κυριακές και να βάλω ένα κερί. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να δώσετε την καρδιά σας στον Θεό, και αυτό είναι δύσκολο. Ακόμη και για μένα, αν και εγώ και ο επίσκοπος και γνωρίζω πολλούς ιερείς , είναι επίσης δύσκολο. Η ζωή μου δεν είναι επίσης εύκολη και απλή, κάθε φορά που πρέπει να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Ως εκ τούτου, καταλαβαίνω ότι είναι επίσης δύσκολο για άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, δεν ξέρω ποιος θα σωθεί - αυτός που πηγαίνει στο ναό ή εκείνος που ειλικρινά πιστεύει στον Χριστό, αλλά για κάποιο λόγο δεν παρευρίσκεται στο ναό. Ίσως να μην παραβρεθεί επειδή παρασύρθηκε για παράδειγμα κάποιοι από τους λεγόμενους εκκλησιαστικούς ανθρώπους. Πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους όπως είναι,

Βλέπετε, πολύ συχνά καλούμε την εκκλησιαστική ζωή - πηγαίνουμε στην εκκλησία τις Κυριακές, επίσημη συμμετέχουμε στα μυστήρια, αλλά τελικά, η ζωή της εκκλησίας είναι ζωή που δίνεται στον Χριστό,  η ζωή σύμφωνα με τις εντολές του. Αναγνωρίζω πλήρως ότι υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μια τέτοια ζωή, αλλά για κάποιο λόγο δεν πηγαίνουν στο ναό. Εάν, αντίθετα, κάποιος πηγαίνει απλά στον ναό, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ήδη χριστιανός. Για αυτό, δεν αρκεί να φοράτε ράσα , να μαθαίνετε προσευχές, να φοράτε σταυρό ή να γνωρίζετε το δόγμα. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να δώσετε τη ζωή σας στον Χριστό, να αναζητήσετε το θέλημά Του και να εκπληρώσετε αυτό το θέλημα. Και ποιος από εμάς είναι χριστιανός και ποιος - όχι, μόνο ο Θεός ξέρει, φυσικά.

Εμείς οι ίδιοι πρέπει να πάμε να συναντήσουμε εκείνους τους ανθρώπους που δεν πηγαίνουν στο ναό και να τους βοηθήσουν με έργα αγάπης. Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στην αγάπη - στην αγάπη που τους παρουσιάζετε απευθείας σε αυτούς και σε εκείνους που την χρειάζονται. Τότε εντάσσονται στις πράξεις της Εκκλησίας. Αυτό είναι το καθήκον της Εκκλησίας τώρα, το βασικό της κήρυγμα είναι έργα ελέους, συμπόνιας και αγάπης. Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους όχι για να πιάσουμε κάποιον με δόλωμα ή να τον μετατρέψουμε σε «πίστη», αλλά απλώς να ζήσουμε από την αγάπη που μας έχει δώσει ο Κύριος. 

Επισκόπου Παντελεήμονα (Σάτοφ)