Στην καυτή έρημο, κάτω από ένα καυτό ήλιο, Περπατούσε ένας γκρίζος γέρος με την τυφλή ηλικιωμένη γυναίκα ........

Στην καυτή έρημο, κάτω από ένα καυτό ήλιο,

Περπατούσε  ένας  γκρίζος γέρος με την τυφλή ηλικιωμένη γυναίκα άμμο μέχρι τον λαιμό,

Πήγαινε και  σιωπηλά, ονειρευόταν : -  νερό  εστω μια γουλιά!

Μπροστά τους προέκυψε μια όμορφη όαση,

σαν παράδεισος με σκαλιστές πύλες.

Ένας  υπάλληλος καθόταν  σε έναν πάγκο στην πύλη

και ήταν όμορφος και όμορφα  ντυμένος,  με ένα χαμόγελο

στο στόμα του.

Ελάτε, λέει στο γέρο - αυτός είναι ο Παράδεισος

και αυτό που επιθυμείτε εσείς επιλέγετε.

Απλά άφησε την ηλικιωμένη γυναίκα στην πύλη

και  περάστε...

Σκούπισε ένα τυφλό δάκρυ από τη γυναίκα του

και λόγια για παρηγοριά για την ίδια , είπε: - ένα παλάτι

εμφανίστηκε μπροστά μας,

ας πάμε, αγαπητή, μια άνοιξη σύντομα θα έρθει.

Και πάλι η έρημος, η άμμος σαν τοίχος,

αλλά πρέπει να πάμε, και ο δρόμος είναι δύσκολος.

Κρατώντας την έξω από τη δύναμή του,

Μπορούμε  μαζί να περπατάμε .

Αυτή τη φορά, ο δρόμος τον οδήγησε

σε μια απλή βεράντα - "καμία αυλή, καμία πύλη".

Ο ιδιοκτήτης είναι φιλικός, έδωσε στους καλεσμένους ένα ποτό, τους έδωσε και το ψωμί και τον έβαλε να κοιμηθούν ...

- Καλά, - είπατε στον Παράδεισο,

Όταν  δεν άφησες την γριά σου, - Θα έχεις το

Αιώνιο Βασίλειο για δύο.

Δεν επιτρέπεται στον Παράδεισο, οποίος πρόδωσε..

Sergey Kurdyukov