Ένας
νεαρός άνδρας που ονομαζόταν Ανδρέας είπε την ακόλουθη ιστορία. Μόλις βρέθηκα σε
κατάσταση άστεγου ατόμου και χωρίς δεκάρα στην τσέπη μου ...
Ήταν
νύχτα. Για πολύ καιρό δεν έτρωγα τίποτα. Ίσως λίγες μέρες, δεν το θυμάμαι, αλλά
δεν είχε πουθενά να πάω ... Περπάτησα πέρα από την εκκλησία του Αγίου
Νικολάου στην Pyzhi (αυτός ο ναός βρίσκεται στην οδό Bolshaya Ordynka όχι
μακριά από το σταθμό του μετρό Tretyakovskaya) και μπήκα στην αυλή. Εκεί έπεσα
στα γόνατα και άρχισα να προσεύχομαι στον Άγιο Νικόλαο για τα προβλήματά μου και
ότι έπρεπε πραγματικά να φάω ...
Προσευχήθηκα
και επέστρεψα. Αλλά αφού δεν πήγα πουθενά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα,
αφού περπατούσα γύρω από την περιοχή, επέστρεψε στην αυλή του ναού, αποφάσισα
να περιμένει εκεί μέχρι το πρωί ... Και
στον πάγκο στον οποίο προσευχόμουν υπήρχε, ένα τόσο συνηθισμένο ψωμί και ένα λευκό ψάρι το ψωμί ήταν
φέτες ψωμιού ...
Λυδία
Karaseva,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου