Μνήμες από Σαρανταλείτουργο με τον π. Γεράσιμο Φωκά

Ι

Μνήμες από Σαρανταλείτουργο με τον π. Γεράσιμο Φωκά

Δεν είχε τη μνήμη ενός συνηθισμένου ανθρώπου ο π. Γεράσιμος. Αν λεχθεί ότι δεν ξεχνούσε τίποτα, δεν θα είναι υπερβολή. 
"Τι έγινε, οι άλλοι αναστήθηκαν;" είπε στην κ. Κούλα Χαλικιά όταν μια φορά τού είχε δώσει ένα δεύτερο χαρτί υπέρ αναπαύσεως όπου είχε ξεχάσει κάποια ονόματα που του είχε δώσει παλαιότερα..
Πέρα από τα γραμμένα σε χαρτί ονόματα υπέρ αναπαύσεως, ακόμη και προφορικά αν του έλεγες ορισμένα και πάλι δεν τα ξεχνούσε. Θυμάμαι κι εγώ που άκουσα μια τραγική ιστορία και  του ανέφερα  το όνομα Ελένη. Ήταν μια θλιβερή ιερόδουλη η  Ελένη, χωρίς κανένα στον κόσμο και την σκότωσαν οι Γερμανοί, αφού την βασάνισαν. Ο π. Γεράσιμος την μνημόνευε. «Το άκουσες το όνομα;»  «Ναι», του απάντησα. Μια φορά, δεν χρειάστηκε άλλη. Ακούγαμε στο φως των κεριών, σε εκείνη την κιβωτό, έτσι έμοιαζε το εκκλησάκι στο κέντρο του Αργοστολίου, ακούγαμε τη γλυκιά ικετευτική φωνή του να ζητάει ανάπαυση υπέρ των ψυχών συγγενών μας, Ηλιού Ιερέως, Ελένης Πρεσβυτέρας, Ζαννέτου, Κυριάκου, Αννεζούς, Θεοδώρου … και από τα τουρκοπατημένα αλειτούργητα μνήματά τους στην Κύπρο, ένιωθες να στέλνουν ένα ευχαριστώ  για ό,τι εκείνη την στιγμή προσφερόταν, και εκείνο το ευχαριστώ  διαχεόταν στον καπνό του λιβανιού εις οσμήν ευωδίας πνευματικής, εκεί στη Ρακαντζούλα  στην Κεφαλονιά.

Ένα βράδυ πριν την απόλυση μάς αποκάλυψε το εξής:
……………..
Ξέρετε, από την γειτονιά μου, από εκεί στον Αρχάγγελο αρχίζω και μνημονεύω τους κεκοιμημένους και μετά προχωρώ δρόμο - δρόμο, σπίτι - σπίτι. Τους θυμάμαι έναν - έναν και τους διαβάζω. 
Αυτό που θα ακούσετε δείχνει ότι οι ψυχές λαμβάνουν ωφέλεια από αυτή την προσευχή υπέρ αναπαύσεώς τους και κάποιες φορές δεχόμαστε την ανταπόκρισή τους ... Εδώ είχα παράπονο από μια ψυχή που παρέλειψα να μνημονεύσω. Χθες βράδυ με πλησίασε η κυρία Κ. και μου είπε ότι μου έχει μήνυμα από τον άλλο κόσμο. 
-- Ήρθε πολύ ζωντανά στον ύπνο μου η μακαρισμένη η Τ. και μου είπε: 
“Γιατί ο παπά Γεράσιμος με ξέχασε”; Μου παράγγειλε να έρθω να σε βρω και να σε ρωτήσω γιατί την ξέχασες; Την αδελφή της, είπε, την μνημονεύεις ενώ αυτήν την ξέχασες.
-- Έχει απόλυτο δίκιο. Πραγματικά την ξέχασα. Από τότε που παντρεύτηκε έφυγε από την γειτονιά μου και ίσως γι αυτό δεν την θυμήθηκα.
..........
Τώρα πώς ξέχασε να μνημονεύσει μια γειτόνισσά του αυτός που δεν ξεχνούσε τίποτα  είναι απορίας άξιο και δεν μπορεί να μην υποψιαστεί κανείς ότι αυτό μάλλον συνέβη για να έρθει το μήνυμα από το Υπερπέραν για να μπορέσουμε κι εμείς να καταλάβουμε, να πιστέψουμε ότι η ζωή είναι αιώνιος και να τρομάξουμε και λίγο για την απολογία μας..

Ο ΠΑΤΉΡ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΦΩΚΑΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΩΝ ΖΟΎΜΕ.