Renia tragjike e Kostandinopojes
Renia e Kostandinopojes,eshte,Turpi I Krishterimit”,ka thene Papa Nikolla 5,sapo mori vesh lajmin e renies se qytetit dhe duke ulur koken,fillon te qaje.
Në librin e tij “Humbja e Perëndimit:Perandoria e harruar Bizantine që shpëtoi qytetërimin perëndimor”, historiani Lars Bruanuort shkruan mbi ditët e tmerrshme që pasuan rënien e qytetit: “Kërdia ishte e tmerrshme. Ushtarë turq u shpërndanë nëpër lagjet e qytetit, dhe i lanë rrugët me gjak, ndërsa kudo kufomat ishin kapicë. Venedikasit dhe gjenovezët arritën të hipin në anijet e tyre dhe të largohen… por pjesa tjetër e popullsisë ishte e dënuar. Gratë dhe fëmijët u përdhunuan, burrat u therën, shtëpitë dhe kishat u plaçkitën dhe u dogjën”.
Asgje nuk mund ta pershkruaje horrorrin.Njerez te frikesuar,dolen nga shtepite e tyre dhe u vrane pa e kuptuar se cfare ishte duke ndodhur.Disa u masakruan ne shtepite e tyre,duke u perpjekur te fshiheshin,dhe disa u masakruan ne kisha,ku ata ishin strehuar. Kur ata (ushtaret turq) kishin kryer masakrat dhe pane qe nuk kishte me asnje njeri te mbetur,ata filluan plaçkitjet duke vjedhur, vrare, dhunuar, duke marre burra te roberuar, gra, femije, pleq, burra te rinj, murgj, prifterinj etj duke i terhequr zvarre, i shqyer, i detyruar, i çnderuar, dhunuar.Prifterinjte u terhoqen zvarre nga kishat e tyre dhe u ekzekutuan.Kishat u shkaterruan,dhe nje pjese e madhe e objekteve qe ndodheshin ne to,u shiten si mall rruge,vetem per disa monedha.
This eyewitness account appears in: Routh, C. R. N. They Saw It Happen in Europe 1450-1600 (1965).
Mbi 30,000 te Krishtere ne qytet,u vrane,torturuan dhe u deportuan nga qyteti.
Mansel, Philip (1995). Constantinople: City of the World's Desire. Hachette UK. p. 79.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου