40 χρόνια πέρασαν από τότε, και αυτό είναι ένα θαύμα μπροστά στα μάτια μου, όπως στέκει ζωντανό στην μνήμη μου.. Δεν θα τον ξεχάσω μέχρι τον θάνατο.
Ήταν ένα καυτό πρωινό της Πρωτομαγιάς. Στην αγορά - πολυάσχολη διαπραγματεύσεις. Μια μεγάλη ουρά εκτείνεται κατά μήκος της σειράς συναλλαγών. Πλησιάζουμε την Dunya Alekseeva, και εκεί οι εικονίτσες πωλούνται σε φωτογραφικό χαρτί για 10 ρούβλια. Όλοι θέλουν να αγοράσουν την εικόνα του Αγίου ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ Θαυματουργού αλλά δεν τολμούν. Αυτή η εικόνα κοστίζει 15 ρούβλια. Γυναικείο εμπόριο, κάποιο ποσοστό, ζήτησα από τον πωλητή να ενδώσει και να το πουλήσει για 10 ρούβλια. Και ο πωλητής διαφωνεί. ′′ Όχι ". λέει, ′′ έχω έναν άγιο ΝΙΚΌΛΑΟ Ουγκόντνικ ". Ο γείτονας μου κι εγώ θέλαμε πραγματικά να αγοράσουμε αυτήν την εικόνα, και μάλιστα τα χρήματα ήταν έτοιμα να διαθέσουν, αλλά ντρεπόμουν να το πάρω χωρίς ουρά. Άλλωστε πολλοί ήθελαν να την αγοράσουν. Η γειτόνισσα μου η Ευδοκία και εγώ σηκωθήκαμε στο τέλος της γραμμής.
Περιμένοντας στον ήλιο! Ο καιρός ήταν ζεστός, ήσυχος, χωρίς το παραμικρό αεράκι. Σβήναμε τον ιδρώτα από το πρόσωπο. Κανείς δεν παίρνει ένα εικονακι για 15 ρούβλια. Σιγά σιγά μήπως πείσουμε την πωλήτρια, περιμένοντας: Αλλά το εμπόριο είναι ανεξέλεγκτο. Και ξαφνικά, ανάμεσα σε μια τόσο γεμάτη σιωπή, αυτή η εικόνα σηκώθηκε στον αέρα, πέταξε σαν φύλλο φθινοπώρου, και κόλλησε απευθείας στην καρδιά μου. Και είχα μεγάλη χαρά την πίεσα με το αριστερό χέρι στο στήθος.
- Πώς έγινε αυτό ?! Και δεν υπήρχε
αέρας!
- Τι θαύμα! - πρόφερε ο πωλητής,
σταυρώνοντας τα χέρια της στο στήθος της.
- Γιατί όχι εγώ ή κάποιος άλλος; - με
ενόχληση επισκέφθηκε την πωλήτρια. Έβαλα λεφτά στον πάγκο και έτρεξα σπίτι. Η φίλη
μου είναι πίσω μου, σχεδόν κλαίει. Για πολύ καιρό και οι δυο θυμόμαστε αυτό το θαύμα. Είπαν σε έναν φίλο. Τώρα η φίλη
μου δεν είναι ζωντανή. Αλλά ας με ακούσει με το νεκρό αυτί: Λέω την αλήθεια.
Ίσως κάποιος άλλος θυμάται αυτό το θαύμα.
Starostina, Ταταρία
Δημοσίευση της πύλης Ορθοδοξίας. Ru
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου