Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΆΝΝΑ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟ ΣΑΛΗ.

 Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΆΝΝΑ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟ ΣΑΛΗ.

 

14 Μαΐου - 37 χρόνια πριν Ευλογημένη Άννα Ντέιβεβσκαγια (Bobkova-Morozova) / 1896 - 05/14/1984 / αναχώρησε στον Κύριο.

 

Για πολλά χρόνια η Ευλογημένη Άννα Βασιλιέφνα περπατούσε από το ένα χωριό στο άλλο. Στα νεότερα της χρόνια, ήταν ξυπόλυτη, ακόμη και το χειμώνα, και τα τελευταία χρόνια, οι γαλότσες ήταν τα συνεχή παπούτσια της.

 

Όταν τα υπεραστικά λεωφορεία εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 50, ο ευλογημένη ταξίδεψε «εδώ και εκεί». Οι οδηγοί γνώριζαν καλά τη μητέρα  Άννας και την έβαζαν δωρεάν στο λεωφορείο.

 

Καθόταν  συχνά στο σταθμό των λεωφορείων. Ο σταθμός λεωφορείων ήταν μικρός, ξύλινος, με πάγκο και ένα μικρό παράθυρο όπου αγοράσατε ένα εισιτήριο. Δεν υπήρχε αρκετός χώρος και η Άννα Βασιλιέβνα συχνά απομακρυνόταν με  αγένια και επιθετικά: εδώ, λένε, κάθονται άνθρωποι.

 

Είναι γνωστό ότι η Άννα ήταν σύζυγος του προέδρου του κρατικού αγροκτήματος, και όταν χήρεσε, ο υπάλληλος του Σάροφ, Πρεσβύτερος Ανατόλι, την ευλόγησε για το κατόρθωμα της ανοησίας για χάρη του Χριστού, λέγοντας: «Περιπλανηθείτε στο Diveyevo.». (Ορκίστηκε να μην συναντηθεί με τα μεγάλα παιδιά της εκείνη τη στιγμή).

 

Στο κελί όπου ζούσε η ευλογημένη Άννα υπήρχε μια εικόνα του ευλογημένου Αγίου Σεραφείμ πλησίαζε συχνά αυτήν την  εικόνα  και ρωτούσε: «Πού; - Τότε, κουνώντας το κεφάλι της, είπε: "Ω, καταλαβαίνω ..." - Και περπατούσε υπάκουα στο σημείο όπου οι άνθρωποι χρειάζονταν βοήθεια. Μερικές φορές εξαφανιζόταν  κάπου για μεγάλο χρονικό διάστημα, περιπλανήθηκε στην μοναξιά στα δάση και τους δρόμους.

 

Υπήρξαν περιπτώσεις όπου σε ένα όνειρο η ευλογημένη Άννα  εμφανίστηκε στους κατοίκους του Diveyevo και προειδοποίησε για τους κινδύνους και τα επικείμενα προβλήματα. Οι κάτοικοι επερχόντουσαν και την ευχαριστούσαν  για τη βοήθειά της. Το καλοκαίρι και το χειμώνα φορούσε ένα καπιτονέ σακάκι, παλιό και φθαρμένο, συχνά πήγαινε στο κρεβάτι άλλα όχι στο στρώμα άλλα δίπλα σε αυτό στο κατώφλι.

 

Τα τελευταία χρόνια, άρχισε να ζει σε ένα μικρό σπίτι αριθμό 16 στην οδό Lesnaya, το οποίο αγοράστηκε από την καλόγρια Μαργαρίτα (Lakhtionova) / + 1997 / Η ευλογημένη Άννα ήρθε και είπε: «Θα ζήσω εδώ».

 

Και πριν από αυτό, θα περνώ  τη νύχτα σε μια καλύβα στο Diveyevo και μετά σε μια άλλη. Περνούσε συχνά τη νύχτα στην αποθήκη ξύλου του κτηρίου στην είσοδο του παλιού μοναστηριού, όπου είναι τώρα το τυπογραφείο της μονής. Πολλές φορές την ακούσαμε να ψέλνει  και να προσεύχεται εκεί.

 

Η δίκαιη γυναίκα γνώριζε για το θάνατό της εκ των προτέρων και ετοιμαζόταν για αυτό. Πέθανε στις 14 Μαΐου 1984, στο πανηγύρι της απροσδόκητου χαράς της μητέρας του Θεού.

 

Η ευλογημένη γιορτή Άννα θάφτηκε σύμφωνα με την ιεροτελεστία του Πάσχα  στο νέο νεκροταφείο Diveyevo.