Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΓΕΝΕΣΙΣ. ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΛΑΟΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ.

Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΓΕΝΕΣΙΣ. ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΛΑΟΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ.

ΚΕΙΜΕΝΟ  ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΙΣ (47,13-28)

Ή διοίκηση του Ιωσήφ στην Αίγυπτο κατά το υπόλοιπο διάστημα του λιμού (47,13-28)

Τροφή τώρα δεν υπήρχε σ' ολόκληρη την γη- γιατί ή πείνα ήταν τόσο βαρειά, ώστε ή χώρα της Αιγύπτου και ή χώρα της Χαναάν έφθιναν από την πείνα. Τότε ό Ιωσήφ συγκέντρωσε όλα τα χρήματα τα ευρισκόμενα στην χώρα της Αιγύπτου και στην γη Χαναάν ως αντίτιμο για το σιτάρι πού (αυτοί) αγόραζαν και (αυτός) τούς πουλούσε- και έφερε ό Ιωσήφ όλα τα χρήματα στο ανάκτορο του Φαραώ. Όταν εξαντλήθηκαν όλα τα χρήματα στην χώρα της Αιγύπτου και στην χώρα της Χαναάν, όλοι οι Αιγύπτιοι ήρθαν στον Ιωσήφ και του είπαν: «Δώσε μας τροφή- γιατί να αποθάνουμε ενώπιον σου, επειδή δεν έχουμε χρήματα;»

Και ό Ιωσήφ τούς είπε: «Φέρετε τα κτήνη σας και θα σας δώσω για αντάλλαγμα των κτηνών σας  αν εξαντλήθηκαν τα χρήματα σας».

Και έφεραν τα κτήνη τους στον Ιωσήφ και ό Ιωσήφ τούς έδωσε τροφή σε αντάλλαγμα των ίππων, των προβάτων, των βοών και των όνων. Έτσι τούς έθρεψε με τροφή κατά το έτος εκείνο σε αντάλλαγμα των κτηνών τους.

Όταν δέ τελείωσε το έτος εκείνο, ήρθαν σ' αυτόν το επόμενο έτος και τον είπαν: «Πρέπει, λοιπόν, να καταφαγωθούμε από τον κύριο μας; Γιατί τα χρήματα μας εξαντλήθηκαν, τα υπάρχοντα μας και τα κτήνη μας περιήλθαν στην κατοχή σου, του κυρίου μας- άλλο τίποτα δεν απόμεινε για τον κύριο μας από τα σώματα μας και την γη μας. Για να μην πεθάνουμε, λοιπόν, ενώπιον σου και ερημωθεί ή γη μας, αγόρασε εμάς και την γη μας για τροφή και ας γίνουμε εμείς και ή γη μας δούλοι στον Φαραώ- δός μας σπόρο για να σπείρουμε, ώστε να ζήσουμε και να μην πεθάνουμε και να μην ερημωθεί ή χώρα». Και αγόρασε ό Ιωσήφ όλη την γη των Αιγυπτίων για τον Φαραώ- γιατί κάθε Αιγύπτιος πούλησε τον αγρό του στον Φαραώ, επειδή τούς βάρυνε ή πείνα- έτσι ή γη περιήλθε στον Φαραώ. Τον δέ λαό (ό Ιωσήφ) υποδούλωσε στον Φαραώ από το ένα άκρο της Αιγύπτου μέχρι το άλλο. Μόνο την γη των ιερέων δεν αγόρασε- δεν αγόρασε την γη αυτή ό Ιωσήφ, γιατί ό Φαραώ είχε δώσει στους ιερείς προσδιορισμένο μερίδιο - και έτρωγαν το μερίδιο πού έδωσε σ' αυτούς ό Φαραώ- γι' αυτό δεν πούλησαν την γη τους.

Τότε είπε ό Ιωσήφ στους Αιγυπτίους: «Προσέξτε, σήμερα αγόρασα εσάς και την γη σας για τον Φαραώ - πάρετε σπόρο και σπείρετε την γη.

Και το μεν ένα πέμπτο της εσοδείας θα δώσετε στον Φαραώ- τα δέ τέσσερα πέμπτα θα είναι δικά σας ως σπόρος για τούς αγρούς σας και ως τροφή για σας και την οικογένεια σας».

"Εκείνοι δέ είπαν: «Μας έσωσες! Βρήκαμε χάρη από τον κύριο μας και ας γίνουμε, λοιπόν, δούλοι στον Φαραώ». Θέσπισε δέ ό Ιωσήφ για την χώρα της Αιγύπτου νόμο, ό όποιος υφίσταται μέχρι σήμερα, να περιέρχεται το ένα πέμπτο της εσοδείας στον Φαραώ. Μόνον ή γη των ιερέων δεν άνηκε στον Φαραώ.

Εγκαταστάθηκαν, λοιπόν, οι Ισραηλίτες στην χώρα της Αιγύπτου στην γη Γεσέμ. Και σ' αυτήν απέκτησαν χρήματα, αυξήθηκαν και έγιναν πολυάριθμοι. Έζησε δέ ό Ιακώβ στην γη της Αιγύπτου δέκα επτά χρόνια. Όλα τα χρόνια της ζωής του Ιακώβ ήταν εκατόν σαράντα επτά.

Στην παράγραφο αύτη, μαζί με την τακτική του Ιωσήφ κατά τα τελευταία έτη του λιμού, βλέπουμε πάλι τα μεγάλα αγαθά πού απήλαυσαν οι αδελφοί του Ιωσήφ την περίοδο αυτή.

Μη έχοντες πια οι πεινώντες Αιγύπτιοι χρήματα να καταβάλουν για αγορά σίτου, ό Ιωσήφ τούς πρότεινε να καταβάλουν τα κτήνη τους και να λάβουν για αντάλλαγμα τροφή (στίχ. 16-17). Τα ζώα δέ τώρα, πού έγιναν ιδιοκτησία του Φαραώ, αφέθηκαν πάλι στην φροντίδα των ιδίων των αδελφών του Ιωσήφ. Το ότι μεταξύ των ζώων αναφέρονται ίπποι, αυτό μας δηλώνει σε ποιά δυναστεία ό Ιωσήφ ανακηρύχθηκε άντιβασιλεύς της Αιγύπτου. Γιατί οι ίπποι εισήχθησαν στην Αίγυπτο υπό των Ύξώς. Όταν ό Αβραάμ ήλθε στην Αίγυπτο δεν υπήρχαν ίπποι σ' αυτήν, όπως τώρα, αλλά μόνον βόες και όνοι ήταν τα ζώα της χώρας.

Κατά τον δεύτερο χρόνο πάλι από τον καιρό πού εξέλιπαν τα χρήματα στους Αιγυπτίους (στίχ. 18), κατά την πρόταση των ίδιων των Αιγυπτίων, κατεβλήθησαν τα κτήματα τους για την αγορά σίτου (στίχ. 19). Έτσι ό Ιωσήφ εξασφάλισε την κατοχή ολόκληρης της χώρας στον Φαραώ και όλος ό λαός έγινε υπόδουλος σ' αυτόν (στίχ. 20-21). Από τούς ιερείς, όμως, πού σχημάτιζαν το πιο ισχυρό τμήμα της αιγυπτιακής κοινωνίας, ό Ιωσήφ δεν  έλαβε γη για την παροχή σίτου (στίχ. 22). Κανείς Φαραώ δεν πέτυχε ποτέ να εξουδετερώσει την δύναμη των ιερέων, οι όποιοι κατείχαν στα χέρια τους περισσότερο από τον μισό πλούτο της Αιγύπτου. Ακόμη και οι Ύξώς βασιλείς δεν πολέμησαν φανερά την ιεροσύνη, αν και γενικά αυτοί δεν λάτρευαν τούς επιτόπιους θεούς των Αιγυπτίων. Και ο Ιωσήφ, λοιπόν, ό όποιος προσωπικά δεν συμπαθούσε τούς Αιγυπτίους Ιερείς, όμως, σκεπτόμενος συνετά, δεν συγκρούσθηκε με το καθεστώς των ιερέων, γι' αυτό και άφησε την γη τους στην απόλυτη δικαιοδοσία τους.

Ενώ ύλη ή χώρα έγινε ιδιοκτησία του Φαραώ, όμως ό Ιωσήφ επέτρεψε στον λαό να καρπούται τα 4/5 της εσοδείας του. Ό νέος αυτός κανονισμός της φορολογίας όχι μόνο δεν κρίθηκε σκληρός, αλλά αντίθετα ό λαός είπε στον Ιωσήφ με ενθουσιασμό: «Μας έσωσες»! (στίχ. 25).

Για τούς αδελφούς του Ιωσήφ ή περικοπή λέγει ότι αυξήθηκαν και έγιναν πολυάριθμοι (στίχ. 27). Και αυτό ήταν φυσικό, αφού ό Ιακώβ και οι υιοί του ζούσαν σε εύφορη περιοχή και αφού ό Ιωσήφ τούς χορηγούσε άφθονα τα αναγκαία (στίχ. 12).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΧΟΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠ. Κ.Κ ΙΕΡΕΜΙΑ ΦΟΥΝΤΑ.