Γιατί πια με περίλαβε Εκείνος
και με κούρασε τόσο και σάπιο
με κατάντησε κι άχρηστο. Ορίστε
κόσμο ολόκληρο μάζεψε κ' ήρθε
φθονερός συκοφάντης κ' εστάθη
ψευδομάρτυρας μπρός μου και δόντια
τρίζοντάς μου, οργισμένος εχύθη
κατά πάνου μου. Οι λόχες του μπήκαν
στο κορμί μου, βαθιά με καρφώσαν
των ματιών του οι βελόνες, κ' η κόψη
του σπαθιού του τις δέσες απάνου
των γονάτων μου αντήχησε. Κι όλοι
μαζεμένοι κινήσαν και πέσαν
κατά πάνου μου, σ' άδικα χέρια
με παρέδωσε ο Κύριος και μέσα
σε παράνομους μ' έριξε. Κ' ήρθε
και με τάραξε απάνου στην ώρα
που γελούσαν τα πάντα μου γύρω
κ' ειρηνεύαν. Με πήρε απ' τις τρίχες
των μαλλιών μου και μ' έκανε, στόχο
σα να μ' έβαλε, οι λόγχες Του επέφταν
στα νεφρά μου τριγύρω, κ' εχύθη
δίχως έλεος στο χώμα η χολή μου.
Σαν ψοφίμι με ξάπλωσε χάμου
κι από πάνου μου πέρασε ως να' ταν
μαχητής φοβερός.
Ιώβ, (16,15-40) μτφρ Κ. Φριλίγγος
vat.gr. 749 fol.26 job ii.8 (βυζαντινός Ιώβ, τον καιρό της πανώλης 8ος-9ος αιώνας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου