Αληθεύει εν μέρει. Αλλά δεν είναι αυτός ο κυρίως λόγος. Ο κυρίως λόγος είναι η μηδενιστική θέαση ζωής που έχει αλώσει τα μυαλά του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού πλέον.
Σε έναν κόσμο χωρίς εγγενές νόημα, σε μια ζωή όπου όλα εξαντλούνται στο αναίτιο, άσκοπο (και εν τέλει ά-λογο) μιας διάρκειας μερικών δεκαετιών, το πολύ, επιβίωσης, για ποιόν λόγο να κάνει κανείς παιδιά; Για ποιόν λόγο να μπλέξει με όλες τις δυσκολίες -τις μεγάλες, ομολογουμένως, δυσκολίες- του μεγαλώματος παιδιών; Δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο! Σε μια τέτοια ζωή το μόνο που είναι λογικό είναι μια ακραία ηδονοθηρία. Τίποτα άλλο.
Ο Μουσουλμάνος μπορεί μεν να ζει υπό μια καταπιεστική θέαση ζωής αλλά έχει σκοπό. Η ζωή εδώ είναι απλά ένα ‘πέρασμα’ γι’αυτόν. Ελπίζει σε κάτι ανώτερο. Και η επίτευξη του ανώτερου αυτού προϋποθέτει την τήρηση κάποιων καθηκόντων στην εδώ ζωή. Μεταξύ των οποίων και η τεκνοποιία (που είναι μέσον, και αυτό, για την επικράτηση του Ισλάμ σε όλη την οικουμένη). Ενώ ο σύγχρονος Δυτικός άνθρωπος δεν έχει κανέναν άλλο σκοπό πλην της καλοπέρασης στα λιγοστά χρόνια που θα επιβιώσει εδώ, στην διάρκεια της βιολογικώς νοούμενης του ζωής. Οπότε, γιατί να κάνει παιδιά;
Σε έναν κόσμο χωρίς εγγενές νόημα, η έγνοια για το μέλλον της κοινωνίας και του Κόσμου είναι κάτι όλως παράλογο. Σε έναν τέτοιον κόσμο το μόνο λογικό είναι να ζει κανείς με το σκεπτικό του ‘μετά από μένα ας γίνει τσιμέντο’.
Ο αθεϊσμός (και κυρίως όταν πρόκειται για την αντιχριστιανική του εκδοχή) φαντάζει σαν μια αθώα επιλογή κοσμοθέασης. Δεν είναι διόλου έτσι όμως. Πρόκειται για τρομερό δηλητήριο. Τέτοιο που αν μετατραπεί σε κυρίαρχο αφήγημα στις κοινωνίες μπορεί να τις ρημάξει. Και αυτό διότι ο αθεϊσμός μόνο μηδενισμό αξιών μπορεί να γεννήσει. Φύσει δεν έχει την δυνατότητα να γεννήσει κάτι άλλο.
... ... ...
Τα τηλεοπτικά σποτ που προειδοποιούν για τον κίνδυνο να φτάσει η γυναίκα στα σαράντα της, έχοντας καταδικάσει τον εαυτό της στην ατεκνία, είναι καλά αλλά είναι πολύ ρηχά. Μπορεί να προσπεραστούν άνετα με ένα ‘ε και;’. Πρόκειται για την πλέον αναμενόμενη αντίδραση των βυθισμένων στον μηδενισμό ψυχισμών.
Με άλλα λόγια, βγάλε τον Θεό, αφαίρεσε την μεταθανάτια διάσταση και μένεις με ένα αφήγημα που δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στο αδιέξοδο και την κατάρρευση. Σε όλα τα επίπεδα. Το προσωπικό αλλά και το κοινωνικό.
Πρόκειται για κάτι που είναι σαν μια απλή, απλούστατη μαθηματική εξίσωση. Που έχει δεδομένη την έκβασή της.
Δημήτρης Λαλουσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου