Ζούσε ένας πλούσιος άνθρωπος.

Ζούσε  ένας πλούσιος άνθρωπος. Ήταν ένας ενάρετος άνθρωπος, βοηθούσε τους φτωχούς και τιμούσε τις εντολές του Θεού. Είχε ένα  μεγάλο σιδερένιο κουμπαρά καρφωμένο στον τοίχο του δωματίου του. Πάνω έγραφε «κουμπαράς του Θεού» με χρυσά γράμματα. Πριν συγκεντρώσει τους καλεσμένους για να γιορτάσει οποιαδήποτε χαρούμενη εκδήλωση, ο πλούσιος μετρούσε  πόσα άτομα θα μπορούσε να προσκαλέσει σε μια γιορτή,  για τροφή και επικοινωνία . Τότε ο πλούσιος καλούσε  μόνο τους μισούς ανθρώπους στη θέση του. Και τα χρήματα που προορίζονταν για το δεύτερο μισό των ανθρώπων, που θα μπορούσαν να προσκληθούν στη γιορτή, ο πλούσιος τα έβαζε   στον κουμπαρά του. Αν ο πλούσιος άκουγε  για οποιαδήποτε ατυχία, για φωτιά, πλημμύρα ή χαλάζι, έλεγε  στον εαυτό του: "Ο Κύριος με έσωσε από αυτό το πρόβλημα." Και ως θυσία των ευχαριστιών στον Θεό, θα βάλω  ξανά μερικά από τα χρήματα στην κουμπαρά του Θεού.

 

Μερικές φορές ένας έμπορος ερχόταν στο  πλούσιο με ένα προϊόν. Ο πλούσιος έκανε επιλογή  για τον εαυτό του πολλά είδη αντικειμένων και μετά έπαιρνε τα μισά . Και τα χρήματα που προορίζονται για την αγορά του δεύτερου μισού των εμπορευμάτων τα επέστρεφε  στην κουμπαρά του Θεού. Έτσι, με την πάροδο των ετών, μέχρι τα βαθιά γεράματα  ο πλούσιος είχε πολλά χρήματα στην κουμπαρά του Θεού του. Πριν από την ώρα του θανάτου του, κάλεσε τους ηλικιωμένους του χωριού όπου ζούσε και τους είπε: «Περπατούσα λιγότερο, έφαγα και έπινα λιγότερα, ξόδεψα λιγότερα χρήματα για τον εαυτό μου και τους φίλους μου, χάλασα και σπατάλησα  λιγότερα. Όλη τη ζωή μου τα έσωσα για το έργο του Θεού. " Και δίνοντας στους ηλικιωμένους το κουμπαρά του Θεού, ο πλούσιος διέταξε να ξοδέψει τα χρήματα αυτά  για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

 

Όταν ο πλούσιος πέθανε, οι άνθρωποι για την πράξη του άρχισαν να τον αποκαλούν ευεργέτη. Και οι απόγονοι αυτού του άνδρα διατηρήσαν το όνομα του στα παιδιά, έφτιαξαν  ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο και μια όμορφη πέτρινη εκκλησία χτισμένη με χρήματα από το κουμπαρά του Θεού. "

 

Archpriest Naumovich).