Δυστυχώς πολλές φορές καλουμαστε να φορέσουμε τις "μάσκες της χαράς". Στα παιδιά των καρκινοπαθών μανάδων που περιμένουν με αγωνία απέξω από το θάλαμο όσο εμείς ψάχνουμε Μια φλέβα στα καμμένα από τις Χ/ες χέρια. Στη μάνα του ετοιμαθανατου παιδιού της που ενω βλέπει δε μπορεί να δεχτεί πως το παιδί της χάνεται. Στη κόρη της υπεργηρης μάνας που παρότι είναι πλήρεις ημερών εκείνη είναι δίπλα της και λέει η μανούλα μου φεύγει. Και τις μεγαλύτερες μάσκες τις φοράμε όταν επιστρέφουμε στο σπίτι και τα παιδιά μας μας ρωτούν πώς ήταν η μέρα μας.... "Είχαμε δουλειά αλλά όλα πήγαν καλά".......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου