Παραβολή
Δεν είχα ποτέ αρκετό χρόνο για να φροντίσω τα δικά μου παιδιά. Εργασία, καριέρα, προσωπική ζωή. Αλλά τα παιδιά μου δεν χρειάζονταν τίποτα, είχα αρκετά χρήματα για να ικανοποιήσω τις ανάγκες τους σε σοκολάτα και υπολογιστή. Έκλεισα τα μάτια μου στις ελλείψεις τους, μου συγχώρησαν επίσης την έλλειψη προσοχής.
Αλλά η στοργική μεταξωτή παιδική ηλικία πέρασε γρήγορα. Ξεκίνησε μια δύσκολη εφηβική περίοδος. Οι πρώτες κατηγορίες, τα πρώτα πραγματικά συναισθήματα. Έκανα μια τρομερή ανακάλυψη: τα παιδιά μου μεγάλωσαν χωρίς αγάπη. Δεν έκανα πολλά από το μεγάλωμά τους, δεν σταμάτησα τις κακές πράξεις και δεν τους έμαθα να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό.
Μετά από μια άλλη παρεξήγηση, στάθηκα στην κουζίνα, ξεφλούδισα ένα κρεμμύδι, και δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια μου. Η μαμά μου μπήκε:
- Γιατί κλαις;
- Ξέρεις είναι από τό κρεμμύδι της είπα.. Εδώ είναι οι ίδιες ποικιλίες από τις οποίες δεν κλαίς μου ειπε καί μου έδειξε τό ντουλάπι..
- Προφανώς, αυτό δεν ποτίστηκε αρκετά.
Συνειδητοποίησα ένα σημαντικό πράγμα: εάν τα παιδιά δεν ποτίζονται αρκετά στην παιδική ηλικία, στην ενήλικη ζωή τους θα φέρουν πολλά δάκρυα στους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου