Η ΦΤΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

 

Η ΦΤΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

 

Κάποτε, όταν ο ΕΡΜΕΙΑΣ, περπατώντας στο χωράφι, είδε μια φτελιά και ένα σταφύλι και σκεφτόταν τους καρπούς τους, ο βοσκός του εμφανίστηκε και του είπε:

 

- Τι πιστεύεις για αυτό το δέντρο και την φτελιά;

- Νομίζω πώς ταιριάζουν μεταξύ τους.

 

Και είπε στον ΕΡΜΕΙΑ:

 

- Αυτά τα δύο δέντρα αντιπροσωπεύουν  τους υπηρέτες του Θεού  σε ένα βαθύ νόημα. Το σταφύλι έχει καρπούς και η  φτελιά είναι στείρα. Αλλά αυτό το δέντρο σταφυλιών δεν μπορεί να αποδώσει άφθονο καρπό αν δεν υποστηρίζεται από μια φτελιά. Ειναι ξαπλωμένο στο έδαφος, δίνει σάπιο καρπό αλλά αν το αμπέλι κρέμεται στην φτελιά, καρποφορεί για τον εαυτό του και για την φτελιά. Έτσι, βλέπετε ότι η φτελιά αποδίδει καρπούς ούτε λιγότερο, ούτε πολύ περισσότερο από το αμπέλι, επειδή το αμπέλι, αιωρούμενο από την φτελιά, δίνει καρπούς άφθονα και καλά αλλά ξαπλωμένη στο έδαφος δίνει κακούς και μικρούς καρπούς. Αυτό χρησιμεύει ως μάθημα για τους υπηρέτες του Θεού, για τους φτωχούς και τους πλούσιους.

 

- Πως? - ρώτησε ο ΕΡΜΕΙΑ. - Εξήγησέ μου.

 

- Οι πλούσιοι έχουν πολλούς θησαυρούς, αλλά είναι φτωχοί για τον Κύριο διασκεδασμένος από τα πλούτη του, προσεύχεται πολύ λίγο στον Κύριο, και αν έχει κάποια προσευχή, είναι  αδύναμος και ανίσχυρος. Αλλά όταν ο πλούσιος δίνει στον φτωχό αυτό που χρειάζεται, οι φτωχοί προσεύχονται στον Κύριο για τους πλούσιους και ο Θεός δίνει στους πλούσιους ό, τι καλύτερο. γιατί ο φτωχός είναι πλούσιος σε προσευχή και η προσευχή του έχει μεγάλη δύναμη ενώπιον του Κυρίου.

Οι πλούσιοι δίνουν στους φτωχούς, πιστεύοντας ότι ο Κύριος τον ακούει και θέλοντας και χωρίς αμφιβολία του δίνει τα πάντα, φροντίζοντας να μην του λείψει τίποτα. Ο φτωχός ευχαριστεί τον Θεό για τον πλούσιο που του δίνει. Ο ένας και ο άλλος κάνουν τη δουλειά.

 

Οι άνθρωποι λοιπόν πιστεύουν ότι η φτελιά δεν καρποφορεί. Δεν γνωρίζουν και δεν καταλαβαίνουν ότι κατά τη διάρκεια ξηρασίας, η φτελιά, έχοντας υγρασία μέσα, τρέφει το αμπέλι και το αμπέλι, έχοντας σταθερή υγρασία, δίνει διπλό καρπό, τόσο για τον εαυτό του όσο και για την φτελιά. Ομοίως, οι φτωχοί, που προσεύχονται στον Κύριο για τους πλούσιους, ακούγονται και αυξάνουν τα πλούτη τους, και οι πλούσιοι, βοηθώντας τους φτωχούς, ενθαρρύνουν τις ψυχές τους. Και οι δύο εμπλέκονται σε μια καλή πράξη. Όποιος λοιπόν το κάνει αυτό δεν θα εγκαταλειφθεί από τον Κύριο, αλλά θα γραφτεί στο βιβλίο της ζωής. Μακάριοι όσοι, έχοντας πλούτο, αισθάνονται ότι έχουν εμπλουτιστεί από τον Κύριο, γιατί όποιος το αισθάνεται αυτό μπορεί να κάνει κάτι καλό.

Πηγή: azbyka.ru