Αφού επικοινωνούσε με πιστούς σε ένα
χωριό, ο Νεστόριος περπάτησε,
επιστρέφοντας στο μοναστήρι του, όταν συνάντησε δύο μεθυσμένους. Βλέποντας τον Νεστόριο από
μακριά, άρχισαν να φωνάζουν, καλώντας τον γέροντα με κάθε τρόπο. Ο Νεστόριος
άκουσε τα πάντα, αλλά ως απάντηση τους ευλόγησε μόνο και χαμογέλασε. Οι
μαθητές, παρατηρώντας τη συμπεριφορά του γέροντα, θαύμαζαν δυνατά την
ταπεινότητά του. Ο Νεστόριος απάντησε στους μαθητές του: «Θα ήθελα να είμαι
ταπεινός, όπως λέτε, γιατί η ταπεινοφροσύνη είναι αρετή στα μάτια του Θεού. Δεν
πρόκειται όμως για ταπείνωση. Απλώς όταν έρχομαι στην αγορά, μπορώ να ξοδέψω
μόνο ό, τι έχω στο πορτοφόλι μου. Ομοίως, όταν συναντώ ανθρώπους, όποιοι και αν
είναι αυτοί, μπορώ να δωσω μόνο ό, τι με γεμίζει η καρδιά μου ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου