Άγιοι και αγαπημένοι
2. Ο Άγιος Ιεράρχης Νικόλαος, ο οποίος μαζί με τον Άγιο Κασσιανό τον Ρωμαίο, γρήγορα και ντυμένοι με λαμπερό ιμάτιο, πηγαίνουν στο μέρος όπου έχουν συνάντηση με τον Θεό. Στο δρόμο, ένα αγροτικό κάρο, είναι κολλημένο στη λάσπη. Ο Άγιος Νικόλαος φαίνεται να θέλει να σταματήσει και να δώσει χείρα βοηθείας στον ταλαιπωρημένο άνδρα. Όμως ο Κασσιανός τον επιπλήττει: είναι δυνατόν να αργήσουμε από την συνάντηση και να εμφανιστούμε ενώπιον του Κυρίου με ρούχα λερωμένα από λάσπη ή, ξέρετε ρούχα , σκισμένα;
Σωστά, έτσι, είναι συμφωνεί ο άγιος Νικόλαος, αλλά ούτε αυτόν τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο δεν μπορούμε να τον αφήσουμε στην τύχη του και αφού περνάμε δίπλα του όπως ο ιερέας και ο Λευίτης στην παραβολή του ελεήμονα Σαμαρείτη.
Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος από αυτούς μούσκεψαν τα πόδια του χλαμιδίου, και σήκωσε τα μανίκια του χιτώνα και κατέβηκαν δίπλα στον χωρικό, βάζοντας τον ώμο του γερά κάτω από την άμαξα . Αγωνίζεται, παλεύει ιδρώνει, γεμίζει λάσπη, αναπνέει βαριά και προσπαθεί, με ρούχα του τα οποία να γίνονται μέσα στην λάσπη. Μπορεί πλέον να ακολουθήσει το μονοπάτι χωρικος. . Ο Άγιος Κασσιανός, εκτιμώντας, κοιτάζοντας τι συμβαίνει, σηκώνει τους ώμους του και φεύγει βιαστικά με μεγάλη ανάγκη.
Φτάνουν και οι δύο για συνάντηση. Ο Άγιος Κασσιανός είναι εδώ πεντακάθαρος όταν, επιτέλους, εμφανίζεται και ο καημένος ο Νικόλαος, λαχανιασμένος, μόλις αναπνέει και σε μια αφάνταστη κατάσταση βρωμιάς και αταξίας. Ο Άγιος Κασσιανός είναι έκπληκτος και λίγο αγανακτισμένος. Ο Παντοδύναμος, λοιπόν, τι κάνει; Με παγερή ευγένεια δέχεται τον Άγιο Κασσιανό, με μεγάλη φιλία τον Άγιο Νικόλαο. Και τους λέει: Το όνομά σας, άσπιλο και ανεπιτήδευτο, σεβαστό και πολύ επίσημο, θα το φέρει μόνο ένας στους δέκα χιλιάδες ανθρώπους -και ακόμα! Και θα γιορτάζετε μόνο μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια. Και ο δικός σου, ένας πολύ βρόμικος, ακριβής, μη ομιλητικός, αλλά άξιος εραστής του πλησίον σου και αληθινός μαθητής του πολύ συμπονετικού Γιου μου, θα είναι από τους πιο δημοφιλείς σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το θέμα της ιστορίας είναι ότι ο Άγιος Νικόλαος δεν άργησε. Έφτασε μετά από τον Κασσιανό. Την ίδια στιγμή που σήκωσε τα μανίκια και φόρεσε τα επίσημα στάθηκε μπροστά στον Θεό. Έτσι προσεγγίζουμε τον Θεό, κάνοντας καλό. τότε μας δίνει ένα ακροατήριο (ακούει τις προσευχές μας). Η φυσική παρουσία του ιεράρχη δεν ήταν απαραίτητη γιατί με την πράξη του την έπαιρνε πριν από τον άλλον και διέσχιζε τις αποστάσεις με την ταχύτητα της σκέψης.
Σε αυτή τη γη, ο πιο σίγουρος τρόπος για να έρθεις σε επικοινωνία (κοινωνία) με τον Παντοδύναμο, το μέσο χωρίς αποτυχία και ακαριαία, είναι να κάνεις το καλό, να βοηθήσεις τον πλησίον που έχει ανάγκη.
Nicolae Steinhardt - Δίνοντας θα κερδίσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου