Κάποτε ρώτησα τον
π. Γαβριήλ:
- Πάτερ, εδώ λες μια προσευχή για την κυβέρνηση. Και αν,
για παράδειγμα, δεν μου αρέσει ο πρόεδρος, η προσευχή μου αποδεικνύεται
ανειλικρινής;!
Χαμογέλασε:
- Ποιο είναι το πιο μικρό και το πιο αγαπημένο στο σπίτι
σου;
Απάντησα:
- Ο γιος μου Νικολάι.
- Προσεύχεσαι για τον Νικολάι σου;
- Ναί.
- Και εκτός από τον Νικολάι, ποιος άλλος είναι ο
αγαπημένος σου στο σπίτι;
- Γονείς.
- Προσεύχεσαι και για αυτούς;
- Ναί.
- Μάλλον γύρω σου ζουν γείτονες; Και προσευχόμαστε στο Θεό;
- Ναί.
- Υπάρχουν άνθρωποι στην πόλη, ευγενικοί και αγενείς;
Πρέπει να ζητήσουμε οι αγενείς να γίνουν ευγενικοί;!
- Ναι, - απαντώ.
- Καλά, δεν ντρέπεσαι; Προσεύχεστε για ολόκληρη τη χώρα
και δεν θέλετε να προσευχηθείτε για έναν πρόεδρο;! Αυτή η προσευχή θα είναι
πάντα ειλικρινής: «Είθε ο Θεός να γεμίσει την καρδιά του με καλό και το κεφάλι
του με σοφία». Προσευχηθείτε λοιπόν, και ο πρόεδρός σας θα είναι σοφός και
ευγενικός. Εξάλλου, θέλετε πάντα η βασίλισσα Ταμάρα να είναι ηγεμόνας σας και ο
Άγιος Νικόλαος ως ιερέας σας. Οτι, πουλάκια είμαστε, τέτοιο κλουβί έχουμε! Προσευχήσου
στον Θεό ειλικρινά και θα σου δώσει ό,τι καλύτερο!
Από τα απομνημονεύματα του Ζουράμπ Βαραζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου