ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

 Διηγείται ο π.Ιουστίνος Πίρβου

-Με τον πατέρα Ιλίε Λακατούσου  μείναμε μαζί τέσσερα χρόνια στην Περιπράβα στο Δέλτα.

Διακρίθηκε γενικά για την εσωτερική του δύναμη και για τη σιωπή του.

Σπάνια τον άκουγες να μιλάει και όταν το έκανε είχε κάτι σημαντικό να πει.

Τις πιο πολλές φορές μας προέτρεπε να προσευχόμαστε όταν βρισκόμασταν σε κίνδυνο.

Γι’αυτόν τον άνθρωπο έχω να πω ότι ήταν πραγματικά ταπεινός.

Ποτέ δεν ήθελε να βγει στην επιφάνεια,προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητος.

Θύμαμαι ένα θαυμαστό γεγονός που έλαβε μέρος στο Δέλτα  του Δούναβη ,όπου ο πατέρας Ηλίας έπαιξε έναν ρόλο πολύ σημαντικό.

Στις 30 Ιανουαρίου μας έστειλαν στο κανάλι να κόψουμε τύφη το υδρόβιο φυτό.

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό μέσα στην καρδιά του χειμώνα.

Σίγουρος θάνατος.

Ήμασταν επιπλέον τρομαγμένοι από το γεγονός ότι οι φύλακες είχαν μαζί τους τέσσερα πολυβόλα.

Ίσως ήθελαν να μας εκτελέσουν, πιστεύοντας ότι θα αρνηθούμε να εκτελέσουμε τη διαταγή.

Ήταν ένα άνοιγμα εκεί στο νερό γύρω στα σαράντα εκτάρια και η τύφη ήταν πέρα βαθιά.

Όλοι αρχίσαμε να λέμε μεταξύ μας ότι δεν προκειται να μπούμε.

Μας διέταξαν να μπούμε και να βγάλουμε δύο δέσμες.

Για ποιόν το κάναμε εμείς αυτό;

Ήταν κάτι άσκοπο.

Πως να μπεις στο νερό;.

Αν πατήσεις στο βάλτο ποιός θα σε βγάλει;

Διστάσαμε στην αρχή.

Τότε ο πατέρας Ιλίε,αποφασιστικά μας ενθάρρυνε και μας είπε:

’’Μπείτε ,επειδή αυτοί κάνουν κακές σκέψεις.

Θα μας πυροβολήσουν.

Μπείτε και η Παναγία και οι Τρεις Ιεράρχες θα μας βγάλουν σώους και αβλαβείς."

Μπήκαμε.

Το νερό μας έφτανε μέχρι το πηγούνι.

Δουλεύαμε σαν να είμαστε στην ξηρά.

Σ’άλλους το νερό έφτανε μέχρι το λαιμό,

σ’άλλους στο στήθος , σ’άλλους στη μέση ,όπως πέτυχε ο καθένας.

Μείναμε τρεις ώρες στο νερο και βγάλαμε ότι μας ζήτησαν όμορφα,

περιποιημένα και στο ίδιο μέγεθος

Η θερμοκρασία ήταν -30 και ο πάγος είχε πάχος 20-20 εκατοστά.

Κάτω από τον πάγο φαινόνταν τα κίτρινα ανθισμένα νούφαρα.

Μεγάλο θάυμα έγινε εκείνη την ημέρα.

Το πρωί είχε ομίχλη,

ήταν ο ουρανός συννεφιασμένος και το κρύο σου τρυπούσε τα κόκκαλα.

Ξαφνικά βγήκε ήλιος.

Άρχισε να κάνει μια ζέστη που εκπλήσσονταν και οι φύλακες.

Βγάλαμε τα ρούχα μας για να στεγνώσουν σαν να τα έβαζες στην πιο ζεστή σόμπα,έτσι όπως έβγαιναν οι ατμοί.

Ντυθήκαμε και γυρίσαμε στη φυλακη.

Έτσι η Παναγία και οι Τρεις Ιεράρχες ήταν μαζί μας και μας βοήθησαν έκεινη την παγωμένη τριακοστή ημέρα του Ιανουαρίου.

Κανένας δεν αρρώστησε.

Χάρη στις προσευχές του πατέρα Ιλίε,

αλλιώς όλοι θα ήμασταν νεκροί.

Δόξα Σοι Κύριε δόξα Σοι.!

(proskynitis.blogspot.com

πηγη-Το βιβλίο ''Viata parintelui Iustin Pirvu'')