Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου……
Κάποτε πρέπει να πάψουμε
να ασχολούμαστε με τους άλλους……
Να πάψει να γίνεται ο νους μας
η ταμειακή μηχανή
και να χρεώνουμε τις ζωές των άλλων
με τις δικά μας κατεψυγμένα πάθη
που έχουμε στο καρότσι του υποσυνείδητου ……
Να πάψει να γίνεται η καρδιά μας
το πειραγμένο καντάρι-ζύγι της υποκρισίας
για να βγάζουμε λειψή
την προσπάθεια, το κόπο του άλλου…..
Και εκείνο το βλέμμα του Φαρισαίου……
Έβλεπε τον άμοιρο τον τελώνη
και πίσω από την κολόνα του ναού……
Δεν τον αφήνει στην ησυχία του……
Είναι αυτά τα βλέμματα
σαν σκούπες…….
Συγυρίζουν τις ζωές των άλλων……
Με ηδονική μανία ψάχνουν…….ψάχνουν……
όχι για να καθαρίσουν
(άσε τι λένε….. ‘’εγώ για το καλό το κάνω….’’)
αλλά για να κρεμάσουν σε κοινή θέα
τα άπλυτα των άλλων
μα στην ουσία
για να κρύψουν τις δικές τους αδυναμίες
ανάμεσα στα αποκαΐδια των άλλων……
Και ξέρεις
εάν κοιτάξει κανείς
κάτω από το ‘’χαλάκι’’
του καθωσπρεπισμού τους
τι θα βρει…… άσε……
«σκωλήκων βρῶμα καὶ δυσωδία»…..
Γι΄ αυτό σου λέω
μην ασχολείσαι με το ‘’πώς’’ και το ‘’γιατί’’
της ζωής των άλλων……
Βρισκόμαστε στη εποχή
που δεν έχουμε χρόνο
να ασχοληθούμε(να φροντίσουμε)
με την ψυχούλα μας
γιατί ασχολούμαστε διαρκώς με τους άλλους....
Ένα tv zapping
στα πρωϊνάδικα..... πείθει ......
Μη παρασέρνεσαι γιατί......
η ζωή σου θα σέρνεται
πίσω από κάθε λογής κουτσομπολιό.....
Θα γίνει το ''ναρκωτικό'' της ζωής σου.....
Είναι κρίμα.....
Μην ασχολείσαι λοιπόν......
Κάνε τον φιλότιμο αγώνα σου
και εάν φέρει η πρόνοια του Θεού
καμιά ψυχή μπροστά σου
λαβωμένη, πάσχουσα
για βοήθεια
να της συμπεριφερθείς σαν να ήσουν εσύ……
Με διάκριση, κατανόηση και μπόλικη αγάπη……
Όπως κάνει άλλωστε και Εκείνος
με εσένα……
Έτσι δεν είναι;
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου