Από τα χρόνια που περάσαμε με τον υπέροχο Ευσεβή μας, θυμάμαι ένα στο οποίο είχαμε τη χαρά να περάσουμε τη νύχτα μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Ευλογημένη νύχτα, που μου άνοιξε την ψυχή!
Ο χαριτωμένος μου μιλούσε για εκείνους που δεν είχαν πού να κοιμηθούν, αυτούς που δεν είχαν ένα κομμάτι ψωμί να φάνε, εκείνους που έπασχαν από κρυολόγημα ή αρρώστια - βλέποντας βέβαια την αφθονία του ρεβεγιόν. Τότε κατάλαβα την ψυχή αυτού του Αγίου, μετά κατάλαβα τον ρόλο του σε αυτή τη γη. Ο θυμός μου πέρασε αμέσως. Πώς, τι ενόχληση;! Η αναστάτωση που χάνω το ζεστό μου παλτό και τις γούνινες δερμάτινες μπότες, που έδωσε ο χαριτωμένος Ευσεβής άντρας σε έναν φτωχό, που ήρθε στην πόρτα μας να μας φιλήσει.
Σε ευχαριστώ, Ευσεβη Γεροντιε που με έκανες να καταλάβω τι σημαίνει η Μεγάλη σου Ψυχή! Δόξα τω Θεώ που με ευλόγησε με τη μεγάλη χαρά να έχω τον υπέροχο Ευσεβή μας τόσο καιρό μαζί μου και την οικογένειά μου!
Eng. Marin Nemeş,
Satu Mare
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου