«Μια τουρκική ιστορία λέει ότι μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα σπουργίτι που όταν η βροντή ανήγγειλε την καταιγίδα, ξάπλωσε στο έδαφος και σήκωσε τα πόδια του στον ουρανό.
«Γιατί το κάνεις αυτό», ρώτησε η αλεπού.
«Για να προστατέψουμε τη γη, που προστατεύει τόσα πολλά ζωντανά! απάντησε το σπουργίτι. Ξέρεις τι θα γινόταν αν ο ουρανός κατέρρεε; Σηκώνω λοιπόν τα πόδια μου για να τον στηρίξω.
«Και νομίζεις ότι μπορείς να υποστηρίξεις αυτόν τον τεράστιο ουρανό με τα αναστατωμένα πόδια σου;»
«Ο καθένας με τον δικό του παράδεισο», είπε το σπουργίτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου