Ἄλλαξαν οἱ ἄνθρωποι
πρότυπα καὶ προτεραιότητες
καὶ ἀντικαταστήσαμε μὲ ἀφελὴ τρόπο
καὶ στὴν οἰκογένεια τοὺς ἀνθρώπους
μὲ τοὺς τετράποδους φίλους μας.
Τὰ παιδιὰ περιορίστηκαν, οἱ γεννήσεις δηλαδή,
γιατὶ ὑπολογίζονται ὡς οἰκονομικὸ βάρος,
ἀφοῦ πρωτεύουν οἱ ἀνέσεις καὶ
ἡ κάθε εἴδους καλοπέραση.
Τὸ ἕνα παιδὶ ἐκπληρώνει
τὴν ἱκανοποίηση τοῦ ἀνδρόγυνου,
μὲ τὸ δεύτερο κλείνουμε τὰ στόματα
τῶν γονιῶν-παππούδων καὶ γιαγιάδων,
τὸ τρίτο, ἂν ἔρθει, θὰ εἶναι ἀπὸ λάθος.
Φτάσαμε στὸ σημεῖο τὸ ἕνα παιδὶ
τῆς οἰκογένειας νὰ παρακαλεῖ τοὺς γονεῖς
νὰ τοῦ χαρίσουν ἕνα ἀδελφάκι,
ἀλλὰ εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ τοῦ χαρίσουν
ἕνα τετράποδο, παρὰ μιὰ ἀνθρώπινη ζωή.
Οἱ ἐκτρώσεις δυστυχῶς
ἀποδυναμώνουν ὄχι μόνο ἀριθμητικὰ
τὴν οἰκογένεια καὶ τὴν κοινωνία,
ἀλλὰ στὸν βωμὸ τῆς αὐτοεξουσίας
τοῦ σώματος δημιουργοῦν
ψυχολογικὰ καὶ κοινωνικὰ ἐρείπια
καὶ ἁγιάτρευτα τραύματα,
ὅσο καὶ νὰ θέλουν κάποιοι νὰ τὰ ξορκίσουν.
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γρεβενῶν κ. Δαβίδ
Σκέψεις ἀπὸ τὴν πρόσφατη ἀπογραφή
Τεῦχος 344, Φεβρουάριος 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου