ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κάποτε ένας τυφλός καθόταν στη βεράντα και εκλιπαρούσε για ελεημοσύνη. Στα πόδια του είχε ένα καπέλο και μια ταμπέλα: «Είμαι τυφλός. Παρακαλώ βοηθήστε".
Ένας φτωχός νεαρός περνούσε από δίπλα. Είδε ότι ο τυφλός είχε μόνο μερικές δεκάρες στο καπέλο του. Πλησιάζοντας, πήρε την ταμπλέτα του ζητιάνου και έγραψε πάνω της νέες λέξεις. Μετά από αυτό, πήρε το δρόμο του.
Το βράδυ ο νεαρός βρέθηκε πάλι σε αυτό το μέρος και είδε ότι το καπέλο του τυφλού ήταν γεμάτο χρήματα. Ο τυφλός αναγνώρισε τον νεαρό από τα βήματά του και ρώτησε αν ήταν αυτός που είχε γράψει την ταμπλέτα του σήμερα το πρωί. Ο ζητιάνος ήθελε επίσης να μάθει τι ακριβώς γράφτηκε εκεί τώρα.
Ο νεαρός απάντησε:
- Τίποτα που δεν θα ήταν αλήθεια. Μόλις έγραψα, "Είναι άνοιξη τώρα, αλλά δεν μπορώ να τη δω".
Ένας φτωχός νεαρός περνούσε από δίπλα. Είδε ότι ο τυφλός είχε μόνο μερικές δεκάρες στο καπέλο του. Πλησιάζοντας, πήρε την ταμπλέτα του ζητιάνου και έγραψε πάνω της νέες λέξεις. Μετά από αυτό, πήρε το δρόμο του.
Το βράδυ ο νεαρός βρέθηκε πάλι σε αυτό το μέρος και είδε ότι το καπέλο του τυφλού ήταν γεμάτο χρήματα. Ο τυφλός αναγνώρισε τον νεαρό από τα βήματά του και ρώτησε αν ήταν αυτός που είχε γράψει την ταμπλέτα του σήμερα το πρωί. Ο ζητιάνος ήθελε επίσης να μάθει τι ακριβώς γράφτηκε εκεί τώρα.
Ο νεαρός απάντησε:
- Τίποτα που δεν θα ήταν αλήθεια. Μόλις έγραψα, "Είναι άνοιξη τώρα, αλλά δεν μπορώ να τη δω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου