Παναγία ἡ Παυσολύπη

Παναγία  ἡ Παυσολύπη

H εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου μέ τήν

ἐπωνυμία «Ἡ Παυσολύπη» βρισκόταν στην πόλη Σκλόβ τῆς Λευκορωσίας και μεταφέρθηκε στη Μόσχα ἀπό τούς Κοζάκους το 1640, στά χρόνια τῆς

βασιλείας τοῦ Μιχαήλ Δ΄ Θεοδώροβιτς (1613-1645).

Τοποθετήθηκε στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου, στήν περιοχή τοῦ Πουπίσεβο. Στόν ναό ὑπῆρχε βιβλίο ὅπου καταγράφονταν τά θαύματα τῆς εἰκόνας, θαύματα πολλά καί ἐξαίσια, ἀλλά τό βιβλίο αυτό κάηκε σέ μιά πυρκαγιά τό 1771.

Ἡ παράδοση διέσωσε τό ἱστορικό τοῦ πρώτου θαύματος τῆς εἰκόνας, μέ τό ὁποῖο ἀποκαλύφθηκε ἡ ἰαματική της χάρη.

Το δεύτερο μισό τοῦ 17ου αι. μιά πλούσια γυναίκα ἀριστοκρατικῆς καταγωγῆς, πού ζοῦσε μακριά ἀπό τή Μόσχα, ὑπέφερε γιά πολλά χρόνια ἀπό παράλυση τῶν χεριῶν καί τῶν ποδιῶν. Εἶχε πιά ἀπελπιστεῖ ἀπό τούς γιατρούς, οἱ ὁποῖοι μέ καμιά θεραπεία δέν μπόρεσαν νά τή βοηθήσουν, ὅταν μια νύχτα, ἐνῶ κοιμόταν, ἄκουσε μιά φωνή νά τῆς λέει:

- Πές στούς δικούς σου νά σέ πᾶνε στη Μόσχα, στην περιοχή τοῦ Πουπίσεβο. Ἐκεῖ, στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ὑπάρχει μιά εἰκόνα τῆς Θεοτόκου μέ τήν ἐπιγραφή «Ἡ Παυσολύπη». Νά προσευχηθείς

μπροστά της, και θα γίνεις  καλά.

Τήν ἴδια στιγμή εἶδε καί τήν εἰκόνα μέ τήν ἐπιγραφή, ἀπό τήν ὁποία ἐρχόταν ἡ φωνή. Ἀμέσως ἡ παράλυτη γυναίκα ξύπνησε, νιώθοντας χαρά καί αἰσιοδοξία. Φώναξε

τούς δικούς της καί τούς διηγήθηκε τό ὄνειρο.

Χωρίς καθυστέρηση τήν

πῆραν καί τήν ἔφεραν στή Μόσχα. Βρῆκαν τήν περιοχή πού λεγόταν Πουπίσεβο, καί κατευθύνθηκαν στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Φτάνοντας ἐκεῖ, ἡ

παράλυτη κοίταξε ὅλες τίς εἰκόνες τῆς Θεοτόκου, ἀλλά δέν βρῆκε ἀνάμεσά τους ἐκείνην πού εἶχε δεῖ στόν ὕπνο της.

Στο μεταξύ, οἱ συνοδοί της διηγήθηκαν στόν ἐφημέριο τοῦ ναοῦ τό ὄνειρό της. Τότε ὁ ἱερέας εἶπε στούς νεωκόρους να φέρουν ὅλες τίς παλιές εἰκόνες

τῆς Παναγίας, πού ἦταν φυλαγμένες στο καμπαναριό. Ὅταν τίς ἔφεραν, βρῆκαν ἀνάμεσά τους μία μέ τήν ἐπιγραφή «Ἡ Παυσολύπη». Ηταν σκεπασμένη

μ' ἕνα στρῶμα σκόνης. Τήν καθάρισαν καί τήν πλησίασαν στήν ἄρρωστη. Ἐκείνη, μέ μάτια ὀρθάνοιχτα ἀπό τήν ἔκπληξη, ἀναφώνησε:

- Αὐτή! Αὐτή!

Ἦταν ἡ εἰκόνα πού εἶχε δεῖ στ' ὄνειρό της. Ἀμέσως σήκωσε το δεξί της χέρι, πού ἦταν παράλυτο ὡς τή στιγμή ἐκείνη, κι ἔκανε τόν σταυρό της. Κλαίγοντας μέ λυγμούς, φίλησε τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Καί τότε ἔνιωσε τά παράλυτα πόδια της νά

δυναμώνουν. Χωρίς καμιά βοήθεια, σηκώθηκε και ἄρχισε νά βαδίζει. Γύρισε στο σπίτι της γερή, δοξάζοντας τόν Κύριο καί εὐγνωμονώντας τή σπλαχνική Μητέρα Του.

Τό θαῦμα ἔγινε στις 25 Ιανουαρίου. Ἀπό τότε ὁρίστηκε νά τιμᾶται πανηγυρικά κάθε χρόνο αὐτή τήν ἡμέρα ἡ θεομητορική εἰκόνα «Ἡ Παυσολύπη».

Ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Πουπίσεβο

κατεδαφίστηκε στη δεκαετία τοῦ 1930 ἀπό τήν ἄθεη σοβιετική ἐξουσία. Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας μετα-φέρθηκε τότε στόν Ναό τοῦ ἁγίου Νικολάου τῆς

Κουζνιέτσκα Σλομπόντα. Ἐκεῖ βρίσκεται μέχρι σήμερα, θαυματουργώντας συνεχῶς.

Ἀντίγραφο τῆς θεομητορικῆς αὐτῆς εἰκόνας, ἔργο τοῦ τέλους τοῦ 17ου αι., φυλάσσεται στήν Ἱερά  Μονή Χιλανδαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Πῆρε, μάλιστα, τήν ἐπωνυμία «Παναγία  Βιβλιοθηκάρισσα»,Παναγία ἡ Παυσολύπη

γιατί διασώθηκε θαυματουργικά ἀπό τή μεγάλη πυρκαγιά τοῦ 1722, κατά τήν ὁποία καταστράφηκε το μισό μοναστήρι μαζί μέ τή βιβλιοθήκη, ὅπου τότεβρισκόταν ἡ εἰκόνα.

TOY