5 Δεκεμβρίου -
Πριν από 5 χρόνια, ο Ιερομόναχος Μαρτινιανός (Sinyagaev), προϊστάμενος της μονής Ξυλούργου στη ρωσική μονή στον Άθω.
Σύμφωνα με το μύθο, αυτό είναι το αρχαιότερο ρωσικό μοναστήρι στον κόσμο, που ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από πολεμιστές της παιδαγωγού των Ρώσων, της αγίας ισότιμων αποστόλων Πριγκίπισσας Όλγας, η οποία βαπτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Το μοναστήρι αυτό, σε αντίθεση με τα πέτρινα ελληνικά κτίσματα, ήταν ξύλινο, το οποίο αναγράφεται στο όνομά του: «Ξυλουργού» - από την ελληνική λέξη που σημαίνει «ξυλουργός, ξυλουργός». Σύμφωνα με το μύθο, ο Άγιος Αντώνιος των Σπηλαίων, ο ιδρυτής της Λαύρας του Κιέβου-Πετσέρσκ, ασκητεψε εκεί.
Τώρα, είναι και πέτρινο, αλλά ο θρόνος του στέκεται στο ίδιο σημείο που ήταν στην πρώτη ξύλινη εκκλησία. Και εδώ και δέκα αιώνες, ανάβουν κεριά εκεί, μέρα με τη μέρα, και ακούγονται τα λόγια των ρωσικών προσευχών...
Ο πατέρας Μαρτινιάν έλαβε τον μανδύα στο μοναστήρι Pskov-Caves το 1968. Το 1973 χειροτονήθηκε εκεί.
Το 1976 έφτασε στο Άγιο Όρος και μπήκε στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Εργάστηκε στο Άγιο Όρος για περισσότερα από 40 χρόνια. Ήταν ένας από τους παλαιότερους κατοίκους του μοναστηριού.
Πολλοί Ρώσοι μοναχοί-κελλιώτες (δηλαδή όσοι ζούσαν σε κελιά, χωριστά κτίρια κατοικιών που ανήκουν σε μοναστήρι, έξω από την επικράτειά τους) ήρθαν να εξομολογηθούν στον ευγενικό και απέριττο πατέρα Μαρτινιανό.
Ο πατέρας Μαρτινιάος εξομολογουσε σχεδόν όλους τους Ρώσους Κελίοτες. Ειδικά όσοι ασχολούνταν με το προσκύνημα. Συνήθως τέτοιοι άτυχοι μοναχοί έπεφταν σε βαριές αμαρτίες, και μόνο ο πιο ευγενικός πατέρας Μαρτινιανός μπορούσε να εξομολογηθεί τις αμαρτίες τους. Ο πατέρας Μαρτινιάν λοιπόν ήταν εκτός από όλα και ο εξομολόγος όλων των ταξιτζήδων.
Απευθύνθηκαν σε αυτόν για πνευματική καθοδήγηση έξω από το Άγιο Όρος.
Σε μια κοινή προσευχή, από υπακοή, συνήθως είχε τον πεντηκοστό ψαλμό στο όρθρο, για τον οποίο αποκαλούνταν Πεντηκοστιανός.
Ο πατέρας Μαρτινιανός δικαίως είχε έναν ανεπίσημο τίτλο - ο ισχυρότερος μοναχός του Άθω. Τα θαύματα δύναμης που έδειξε ο ιερέας κατά τις υπακοές του με έκαναν να κρατήσω την ανάσα μου. Μπορούσε να σηκώσει το τρακτέρ όταν ήταν απαραίτητο να εισαγάγει το κοτσαδόρο στο ρυμουλκούμενο, αν κολλούσε κάτι, να μετακινήσει μόνος του ένα τεράστιο κούτσουρο, να εργαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διακοπή.
Ο πατέρας Μαρτινιανός λοιπόν ήταν μια εικόνα, που έδειχνε τη δύναμη των μοναχών του περασμένου αιώνα. Όπως διαβεβαίωσαν οι γιατροί, ακόμη και οι σπόνδυλοι του πατέρα Μαρτινιανού είχε ιδιαίτερο σχήμα, με τέσσερις, και όχι με δύο, σειρες . Γενικά ο πατήρ ήταν παράδειγμα υπομονής και ταπεινοφροσύνης για όλα τα αδέρφια της σκήτης.
Κηδεύτηκε στη σκήτη του Κρούμιτζ, λειτουργώντας υπό τη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονα στον Άθωνα.
Ο Ιερομόναχος Μαρτινιανός είναι ευλογημένος αιώνια μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου