«Ο ιερέας κατάγεται από τον λαό, ήταν παιδί, σπούδασε, αγάπησε και υπέφερε, υπηρετεί σε εκκλησία, γιατρεύει πληγές, ακούει εξομολογήσεις, παρηγορεί, κάνει υπομονή, συγχωρεί, περιμένει, γελάει, αστειεύεται, αγωνίζεται.
Ο ιερέας ζει ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά δεν πρέπει να τους μοιάζει. Διατίθεται σε όλους, αλλά δεν δείχνει ποτέ σημάδια κόπωσης. Πάντα παρών, κουρασμένος όταν πέφτει. Ο ιερέας μερικές φορές θυμώνει και μαλώνει, τις περισσότερες φορές ξεχνάει και προχωράει.
Αδικείται, αλλά ποτέ δεν του επιτρέπεται να αναζητήσει δικαιοσύνη. Προσεύχεται για χιλιάδες, χτυπιέται από χιλιάδες πλευρές. Ντύστε, τροφοδοτήστε, κηρύξτε, υπηρετήστε με χρόνο και χωρίς χρόνο. Είναι ο τελευταίος στον οποίο στραφούμε, αλλά μερικές φορές ο πρώτος που μας ακούει πραγματικά.
Κλαίει όταν βλέπει το τίποτα του, υποφέρει όταν δεν καταφέρνει να ξυπνήσει σκληρές καρδιές. Ελπίζει σε όλη του τη ζωή στη συγχώρεση του Πατέρα που υπηρέτησε, απογοήτευσε, πρόδωσε, αγάπησε.
Ο ΠΑΠΑΣ …. είναι το σφουγγάρι που σκουπίζει τις αμαρτίες του κόσμου, με κίνδυνο να χάσει κανείς την ίδια του την αιωνιότητα!».
Πατήρ Χρυσόστομος Φιλλιπεσκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου