Όπως ακούσαμε στο Τριώδιο, η κρίση του Θεού τι είναι;
Είναι κρίση αγάπης, κρίση ευσπλαχνίας
τελικά.
Τι είπε ο Χριστός; Δε μας είπε:
-Φάγατε λάδι τη μεγάλη Σαρακοστή;
-Όχι Κύριε, δεν φάγαμε λάδι.
-Μπράβο σας! Περάστε στον παράδεισο.
-Πήγατε στο απόδειπνο τη Μεγάλη Σαρακοστή;
-Πηγαίναμε Κύριε, κάναμε και μετάνοιες! -Περάστε στον παράδεισο.
-Πήρατε λουλούδια για τον επιτάφιο;
-Πήραμε λουλούδια!
-Περάστε στον παράδεισο.
Δεν είπε τίποτα από όλα αυτά.
Τι είπε;
"Ήμουν φτωχός και με ελεήσατε.
Ήμουν ξένος και με παρηγορήσατε.
Ήμουν άρρωστος και με επισκεφτήκατε.
Ήμουν στη φυλακή και ήρθατε προς με,
ήμουν γυμνός και με ενδύσατε".
Αυτή είναι η κρίση!
Και γιατί αυτή είναι η κρίση;
Γιατί αυτό το γεγονός μάς κάνει πραγματικά παιδιά του Θεού!
Τι να σε κάνω αν δεν έφαγες λάδι και έφαγες τον άλλο από τη γλώσσα; Δεν έφαγες μία κουταλιά λάδι και ήπιες μία μπουκάλα αίμα, το αίμα του αδερφού σου!
Προσεύχεσαι, λες. Προσεύχομαι, προσεύχομαι, προσεύχομαι αλλά δεν έχεις μέσα στην καρδιά σου ευσπλαχνία.
Τι προσεύχεσαι; που προσεύχεσαι;
Έλεγε και ο γέροντας μας: "καλά ρε παιδί μου, που προσεύχονται αυτοί οι άνθρωποι; Στον Κρόνο; Στο θεό Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του;".
Γίνεται να προσεύχεσαι στο Θεό, τον πλήρη ευσπλαχνίας και αγάπης, και η καρδιά σου να'ναι πέτρα; Κι η καρδιά σου να'ναι ξύδι; Κι εσύ να'σαι έτοιμος να φας τον άλλο από την γλώσσα γιατί δεν κάνει αυτά που εσύ θέλεις;
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
https://youtu.be/yqejbgj30z4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου