Χαρούμενος θάνατος

 

Χαρούμενος θάνατος

 

Η επόμενη ιστορία αναφέρεται σε χαρούμενο θάνατο. Αλήθεια, πιο χαρούμενος θάνατος δεν υπάρχει. Είναι καιρός που μου την διηγήθηκε ο παππούλης. Και το έκανε μετά από ερώτησή μου για το «πώς πρέπει να ζούμε».

 

Αυτό συνέβη στις αρχές της ιερατικής του πορείας. Ο πατήρ Ν διηγείται:

 

– Με παίρνουν τηλέφωνο. Πεθαίνει άνθρωπος. Ένας πολύ ηλικιωμένος γέρος με το όνομα Παντελεήμων. «Κάντε έστω κάτι!» Όμως, ο γέρος δεν έχει τις αισθήσεις του, άρα δεν μπορώ να τελέσω το ευχέλαιο, ούτε να τον κοινωνήσω. Όμως, πήγα, έτσι και αλλιώς, έστω να παρηγορήσω τους δικούς του, αφού ήταν πολύ στεναχωρημένοι.

 

Φτάνει ο παππούλης. Στο κρεβάτι κείτεται ένας γέρος. Τα μάτια του κλειστά. Δεν αντιδρά σε τίποτα. Είπαν στον παππούλη ότι έχει καρκίνο. Πολύ σπάνια έχει τη συνείδησή του. Τον τελευταίο καιρό σχεδόν ποτέ. Είναι και κουφός, καιρό τώρα.  

 

– Με περικύκλωσαν, κλαίνε, – λέει ο παππούλης. – «Βασανίζεται πολύ ο παππούς μας. Είναι, όμως, τόσο καλός, καλοπροαίρετος, τίμιος, υπομονετικός. Ποτέ δεν κρατούσε κακία σε κανέναν και ο ίδιος δεν πείραζε ούτε μύγα. Τους αγαπούσε όλους και προσπαθούσε να τους βοηθάει. Και τώρα, εμείς δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε καθόλου». Και άρχισαν να κλαίνε ακόμα πιο δυνατά. 

 

Ο πατήρ Ν τους κοιτούσε και καταλάβαινε ότι ο παππούς αυτός είναι ένας άγιος άνθρωπος.

 

– Συμβαίνει καμιά φορά όταν πεθαίνει κάποιος, να μην έχει κάποιον να τον ξεπροβοδίσει. Όλοι είναι αδιάφοροι. Όσο ζούσε ο ίδιος δεν νοιάζονταν για τους άλλους. Τώρα, όμως, όλοι αδιαφορούν για αυτόν. Σκέφτονται μόνο πώς να τον θάψουν γρήγορα. Και εδώ τόσος κόσμος στεναχωριέται τόσο ειλικρινά και τόσο πολύ. Δεν περιμένουν πότε ο γέρος, που έχασε τα μυαλά του, να δώσει την ψυχή του στον Θεό και να τους απελευθερώσει όλους. Αλλά και οι ίδιοι είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να νιώσει καλύτερα. Έχει δύο κόρες ηλικιωμένες. Τον πήγαν σε όλους τους γιατρούς. Διέθεσαν όλες τις αποταμιεύσεις τους, επέμεναν για εγχείρηση, αν και τους έλεγαν ότι σε αυτήν την ηλικία και με αυτή τη διάγνωση δεν ωφελεί. Οι άντρες τους είχαν ξεσηκώσει όλους τους γνωστούς τους. Τα εγγόνια το ίδιο. Πάλευαν για τον παππού.

 

Ο παππούλης λυπήθηκε πολύ όλους αυτούς τους θλιμμένους ανθρώπους. Και το σημαντικότερο: ένας τόσο καλός άνθρωπος να πεθαίνει χωρίς μετάνοια. Αλλά τι να κάνεις: φαίνεται, έτσι αποφάσισε ο Κύριος.

 

– Αποφάσισα να μην διαβάσω αμέσως την ευχή εις ψυχορραγούντα, – διηγούταν ο παππούλης. – Δεν το έλεγε η καρδιά μου. Θέλησα, όμως, να διαβάσω τον κανόνα από την ακολουθία του Ευχελαίου. Διαβάζω. Η προσευχή προχωρούσε πολύ εύκολα, πετούσε προς τον ουρανό. Και ξαφνικά ο παππούς συνήλθε, άνοιξε τα μάτια. Και άρχισε να ακούει! Κουφός που ήταν! Όλοι οι συγγενείς παραλίγο να πεθάνουν οι ίδιοι από την έκπληξη. Να σου πω την αλήθεια και εγώ ο ίδιος. Αλλά, αφού έγιναν έτσι τα πράγματα, του πρότεινα να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει, πριν λήξει η θαυμάσια μεταμόρφωση. Ο Παντελεήμων συμφώνησε με χαρά, αν και, σύμφωνα με τον ίδιο, «δεν το είχε κάνει ποτέ». Και εγώ έτρεξα στην εκκλησία για το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Έτρεχα, πηδούσα πάνω από τις λακκούβες με το ζωστικό καθώς ήμουν. Οι περαστικοί νόμιζαν ότι είχα τρελαθεί.

 

Ο γέρος εξομολογήθηκε, κοινώνησε.

 

– Με πόση ειλικρίνεια μετανοούσε! Δεν έχω συναντήσει συχνά κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Και ειρηνικά, με χαμόγελο, αποχαιρετώντας τους συγγενείς, κοιμήθηκε. Δεν πέθανε. Ακριβώς αυτό: κοιμήθηκε! Πιο χαρούμενο θάνατο δεν έχω δει. Να, εσύ ρώτησες, πώς να ζει κανείς, – άρχισε να μιλάει ο παππούλης μετά από μικρή παύση. – Αυτός ο παππούς, αν και δεν εκκλησιαζόταν (καθώς μεγάλωσε σε δύσκολη εποχή), ήταν πάντα δίπλα στον Χριστό. Γι΄αυτό, άκουσε και τα λόγια της προσευχής. Οι δικοί του άνθρωποι έλεγαν ότι αυτός την κάθε μέρα του την ζούσε ως την τελευταία του. Προσπαθούσε να κάνει σήμερα όλες τις καλές πράξεις, χωρίς να τις αναβάλει για αύριο και χωρίς να λυπάται τον εαυτό του καθόλου. Και όχι απλώς τις έκανε, αλλά τις έκανε με χαρά! Και αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ζωής του. Ο Κύριος φανέρωσε το θαύμα του. Να, έτσι, μάλλον, πρέπει να ζει κανείς και να πεθαίνει. Πόσο όμορφα είναι να πεθαίνεις έτσι!

 

Έλενα Κουτσερένκο

Μετάφραση για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα

 

Pravoslavie.ru

 

5/10/2023