ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ.

 

 

«Γιατί δεν ήρθες να βαπτιστείς;» - «Ε, είχα τρέξιμο, δουλειές»

 

Σωπάσαμε…

 

– Να πω ακόμα μια ιστορία, – μίλησε ξανά ο παππούλης. – Κάπου ένα χρόνο πριν έγινε. Και αυτή με είχε συγκλονίσει.

 

Ένας νεαρός, ο Ολέγκ, είχε επισκεφτεί τον πατέρα Ν στην εκκλησία. Και του εξέφρασε την επιθυμία να βαπτιστεί.  

 

– Καλά κάνεις! – χάρηκε ο παππούλης. – Έλα τώρα να μιλήσουμε, να σου τα εξηγήσω όλα, έτσι ώστε να μην περιοριστούμε στα τυπικά, και μετά ορίζουμε μια ημερομηνία για να σε βαπτίσω.

 

Να σημειώσω ότι ο πατήρ Ν αντιμετωπίζει σοβαρά το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Μιλάει με τους ανθρώπους, τους εξηγεί. Δεν ενδιαφέρεται να βάλει στην κολυμβήθρα όποιον περαστικό τύχει για να βγάλει χρήματα. Και σε περίπτωση που ο άνθρωπος δεν είναι έτοιμος, δεν τον παραβιάζει. Προσεύχεται για αυτόν και περιμένει.

 

Κάποτε, μου έχει πει:

 

– Ξέρω ανθρώπους, οι οποίοι σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία τους, έπρεπε να είναι στην Εκκλησία εδώ και εκατό χρόνια, αλλά αυτοί μόνο δέκα χρόνια μετά τη γνωριμία μας έρχονται για βάπτιση. Και μένουν μετά τη βάπτιση εδώ για πάντα. Άρα, λοιπόν, ο Κύριος αυτό το περιθώριο χρόνου τους είχε δώσει ώστε να τα κατανοήσουν όλα.

 

Τελικά, ο παππούλης μίλησε με τον Ολέγκ. «Διαπιστώνω ότι τα αντιμετωπίζει όλα με σοβαρότητα και τα κατανοεί. Διαλέξαμε τη μέρα». – συνεχίζει ο παππούλης.

 

– Δεν έχω χρήματα, όμως, – είπε ο νεαρός.

 

– Δεν έχεις και ούτε χρειάζεται! – απάντησε ο πατήρ Ν.

 

Τέτοιος είναι ο παππούλης μας.

 

Την ημέρα που είχαν αποφασίσει, ο παππούλης περίμενε τον Ολέγκ για πολλή ώρα, αλλά αυτός δεν φάνηκε. Δεν είχε και το τηλέφωνό του.

 

– Κάπου ένα μήνα μετά, περπατάω στο δρόμο, - λέει ο παππούλης, – και τι βλέπω: είναι αυτός.

 

– Γιατί δεν ήρθες, – ρωτάω.

 

– Ε, είχα τρέξιμο, δουλειά… Θα έρθω. Συγγνώμη.

 

Και ξανά δεν ήρθε, παρόλο που συμφώνησαν.

 

Μια μέρα είχε έρθει τρέχοντας στην εκκλησία μια κυρία:

 

– Σκότωσαν τον ανιψιό μου! Μπορείτε να τελέσετε νεκρώσιμη ακολουθία; Μόνο που δεν είναι βαπτισμένος.

 

– Αν δεν είναι βαπτισμένος, δεν μπορούμε. Να προσεύχεστε για αυτόν κατ’ιδίαν. Και εγώ θα προσεύχομαι. Πώς είναι το όνομά του;

 

– Ολέγκ!

 

Ήταν εκείνος ο Ολέγκ… Ακόμα και τώρα στάζει αίμα η καρδιά του παππούλη. Μήπως έπρεπε να τον βαπτίσει αμέσως, μετά τη συζήτηση; Ή κάτι ήξερε ο Κύριος; Αλλά τι συνέβη ώστε να καταλήξει σε αυτό το αποτέλεσμα; Ή δεν έπρεπε, άραγε, ο ίδιος ο νεαρός να εξαφανιστεί, αλλά να προσέλθει την προκαθορισμένη μέρα; Και θα ήταν τότε όλα διαφορετικά; Δεν το ξέρουμε.

 

Σε κάλεσε ο Κύριος στη γιορτή Του, ακούμπησε την καρδιά σου; Άφησέ τα όλα και τρέξε. Βαπτίσου!

 

– Ξέρεις, είναι όπως με τις καλές πράξεις, – λέει ο παππούλης. – Σου ζήτησαν βοήθεια; Μην το αναβάλεις για αύριο, τρέξε να βοηθήσεις. Το αύριο μπορεί και να μην έρθει. Έτσι και εδώ. Σε κάλεσε ο Κύριος στη γιορτή Του, ακούμπησε την καρδιά σου; Άφησέ τα όλα και τρέξε. Βαπτίσου! Βλέπεις πώς συμβαίνει. Και εγώ έπρεπε να το κάνω αμέσως. Ναι… Υπάρχουν θάνατοι που προκαλούν τρόμο. Που δεν μπορείς να τους κατανοήσεις. Προσεύχομαι για αυτόν, όμως, κατ’ ιδίαν. Και ελπίζω στο έλεος του Θεού.