Σκεφτόμουν σήμερα μετά τη συνάντηση με τον γέροντα Φιλήμονα από το Ησυχαστήριο της Σκήτης προφήτη Ηλία του Αγίου Όρους σε μια συζήτηση που έγινε εδώ αφού επισκέφτηκα το παρεκκλήσι όπου ο άγιος Παισιος Velicicovschi χρησίμευε ως ξεναγός ο σημερινός μας Ηγούμενος...
Το παρεκκλήσι, Gheronda μας είπε χθες στο μοναστήρι Neamț ότι το έχουν αναστηλώσει.
Μου λείπει πολύ ο Άθως.
Δεν έχω πάει μετά από αυτή την πανδημία.
Μας έλεγε λοιπόν ότι από τη στιγμή που ένας μαθητής στο ερημητήριο ήταν ένοχος για ένα σοβαρό λάθος και όλοι οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί, όλοι περίμεναν ότι θα του επιβληθεί παραδειγματική τιμωρία.
Όμως πέρασε ένας μήνας και δεν έγινε τίποτα.
Κάποιος επέπληξε τον Ηγούμενο:
- Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτό που συνέβη...
Άλλωστε ο Θεός μας έδωσε μάτια.
- Σωστά, απάντησε ο Γέροντας, αλλά μας έδωσε και βλέφαρα.
___________
Ένας καλός, ταπεινός άνθρωπος που δεν μπορείς παρά να σου αρέσει και να θέλεις να επιστρέψεις κοντά του ως καλεσμένος.
Τώρα που τον ξαναείδα στο μοναστήρι του Νεάμτ και μίλησα μαζί του, θέλω πολύ να τελέσω Λειτουργία εδώ σε αυτό το πρόσφατα ανακαινισμένο παρεκκλήσι όπου υπηρετούσε ο Άγιος.
Αν μας έδωσε την άδεια να τον υπηρετήσουμε εδώ στο Νεάμτ, μάλλον θα μας επιτρέψει να πάμε στο Παρεκκλήσι του στον Άθωνα.
Θα κάνω αυτή την πρόταση ακόμη και στον Πατέρα Ηγούμενο Βενέδικτο τον Αρχιμανδρίτη, που ξέρω ότι έχει μεγάλη αφοσίωση στον Άγιο Παΐσιο
Προσεύχομαι στη Μητέρα του Θεού, την αγαπητή εκείνων των τόπων, και στον πατέρα Παΐσιο να μας βοηθήσει να φτάσουμε ξανά εκεί στο περιβόλι της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου