Πατήρ Ιωάννης Ιστράτι - Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

Πατήρ Ιωάννης Ιστράτι - Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

 

 *Μέσα στη νύχτα, στις 6, πήγα να εξομολογησω και να κοινωνήσω μια γιαγιά 90 ετών.  Με περίμενε στην άκρη του κρεβατιού.  Είχε μερικές όμορφες μάλλινες κάλτσες.  Το ανοιχτό παράθυρο, καθαρός αέρας, το ποτήρι του κρασιού και το αναμμένο κερί.  Μια ανείπωτη χαρά στα μάτια.  Μου φίλησε το χέρι με σεβασμό  την ευλόγησα.

 Αφού έλαβε τον Θεό μέσα της, η ντροπαλή ηλικιωμένη μου είπε:

 - Πατέρα, έφτιαξα μερικά ψωμάκια το πρωί, σερβίρετε... Ήταν ζεστά και υπέροχα.

 Τη ρώτησα:

 - Μαμά, μαμά, έχεις περάσει πολλά, τι γίνεται με αυτή την ομίχλη που σκέπασε τη γη;

 Έι, πάτερ... Έπιασα κι εγώ τον πόλεμο, ο πατέρας μου πέθανε σε ένα όρυγμα στο Ντον, και οι Σοβιετικοί που βίασαν όλες τις γυναίκες στο χωριό, και οι σταλινικοί του Ντέι που έβαλαν τη μισή χώρα στις φυλακές, και η χρυσή εποχή, και η εποχή της ληστείας του τώρα.

 Υπάρχει ένα τέλος σε όλα.  Η σκόνη θα διαλύσει όλα τα καθεστώτα!

 Τα μόνα πράγματα που είχαμε πάντα και μας έσωσαν ήταν η πίστη στον Θεό, τα δάκρυα της μητέρας μου στην προσευχή και η Θεία Κοινωνία με τον Χριστό Θεό.

 Αν δεν σου λείπει ο Θεός, αν δεν αισθάνεσαι τον πόνο Του, αν δεν περιμένεις με τρόμο να τον ακολουθήσεις στην Ευχαριστία, είσαι ακόμα μακριά από αυτό που θα έπρεπε να είσαι.

 *Πριν από δύο εβδομάδες, την Κυριακή, δύο σύζυγοι από τη Σουτσεάβα κάθονταν πίσω από την Εκκλησία, ευγενικοί.  Αυτός, ένα βουνό δύο μέτρων ενός άνδρα, αυτή λεπτή και αδύνατη.  Μετά τη Λειτουργία έρχονται μου φιλάει ευλαβικά το χέρι.  Με παίρνει στην αγκαλιά του και με σηκώνει γερά .. Μου δίνει ένα σακουλάκι με καλούδια: επιταγή, σαμπάνια, καφέ, κρασί, μπομπονιέρα.

 Εγώ, έκπληκτος:

 - Από πού ως πού;  Δεν μου αξίζουν τέτοια καλούδια.

 - Ναι, πατέρα, το αξίζεις.

 Επιμένω:

 - Μα πες μου σε παρακαλώ γιατί μου τα δίνεις όλα αυτά;

 - Πατέρα, τα χέρια της γυναίκας μου ήταν παράλυτα, έτρεμε ολόκληρη.  Σας έγραψα πριν από δύο μήνες σε απόγνωση.  Μας δώσατε τον κανόνα του Παρεκκλήσιου και του Ακάθιστου του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου.  Το έκανα.  Μας ανέφερες.  Περίπου 40 μέρες μετά την έναρξη του κανόνα, η γυναίκα μου άρχισε να κουνάει τα χέρια της σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα.  Και ο γιατρός είπε ότι δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς έγινε καλύτερα.  Χάρη στην αγιότητά σας και τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, αυτά τα χέρια μπορούν να λειτουργήσουν.

 Είπα:

 - Δεν έχω καμία αξία, άγιε Γιάννη και η πίστη σου σε θεράπευσε.

 Μεγάλα είναι τα θαύματα του Θεού δια του Αγίου Του!